ἀπόκλαυμα: Difference between revisions
From LSJ
Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή, καὶ κτώμεθ' αὐτὰς ὡς ἀναγκαῖον κακόν → In vita occrevit nobis ut gramen mulier, malumque hoc opus est servemus domi → Ein schlimm Gewächs erwuchs im Leben uns die Frau, und wir besitzen sie als unumgänglich Leid
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ατος (τό) :<br />lamentation.<br />'''Étymologie:''' [[ἀποκλαίω]]. | |btext=ατος (τό) :<br />[[lamentation]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀποκλαίω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 15:40, 8 January 2023
English (LSJ)
ατος, τό, loud wailing, γραῶν Arr.Epict.2.16.39 (pl.).
Spanish (DGE)
-ματος, τό gemido, sollozo γραῶν Arr.Epict.2.16.40.
German (Pape)
[Seite 307] τό, das Beweinen, Klagelied, Arr. Epict. 2, 16, 39.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
lamentation.
Étymologie: ἀποκλαίω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπόκλαυμα: τό, θρηνολόγημα, κλαυθμός, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 16, 39: ― ὡσαύτως, ἀπόκλαυσις, εως, ἡ, Ὠριγέν.
