κατάλειπτος: Difference between revisions
From LSJ
εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον → if I had not come and spoken to them, they would not be guilty of sin
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />oint, enduit.<br />'''Étymologie:''' [[καταλείφω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[oint]], [[enduit]].<br />'''Étymologie:''' [[καταλείφω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 18:15, 8 January 2023
English (LSJ)
[ᾰλ], ον, anointed, σμύρνῃ Ar.Eq.1332; μύρῳ Id.Pax 862.
German (Pape)
[Seite 1359] besalbt, σμύρνῃ, μύρῳ, Ar. Equ. 1332 Pax 862.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
oint, enduit.
Étymologie: καταλείφω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατ-άλειπτος [καταλείφω] gezalfd, ingesmeerd.
Russian (Dvoretsky)
κατάλειπτος: умащенный, натертый (σμύρνῃ Arph.).
Greek Monolingual
κατάλειπτος, -ον (Α) καταλείφω
αλειμμένος με μεγάλη ποσότητα αλοιφής ή μύρου («κατάλειπτος σμύρνῃ»).
Greek Monotonic
κατάλειπτος: -ον, επιχρισμένος, αλειμμένος, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
κατάλειπτος: -ον, ἀληλιμμένος ἐντελῶς, πολὺ ἀλειμμένος, σμύρνῃ Ἀριστοφ. Ἱππ. 1332· μύρῳ Εἰρ. 862.
Middle Liddell
κατ-άλειπτος, ον [from καταλείβω
anointed, Ar.
