προσεπιτάσσω: Difference between revisions
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
m (Text replacement - "]]μαι " to "μαι]] ") |
m (Text replacement - "btext=([a-zA-ZÀ-ÿ\s'-]+);<br" to "btext=$1;<br") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ordonner en outre;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[προσεπιτάσσομαι]] se rendre au poste assigné.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ἐπιτάσσω]]. | |btext=[[ordonner en outre]];<br /><i><b>Moy.</b></i> [[προσεπιτάσσομαι]] se rendre au poste assigné.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], [[ἐπιτάσσω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 14:09, 9 January 2023
English (LSJ)
Att. προσεπιτάττω, enjoin besides, D.C.72.2, v.l. in Isoc.6.39:—Med., take one's appointed post, Plb.1.50.7.
German (Pape)
[Seite 762] att. -ττω, noch dazu anordnen, anbefehlen, auferlegen; Isocr. 6, 39, v.l.; im med., Pol. 1, 50, 7.
French (Bailly abrégé)
ordonner en outre;
Moy. προσεπιτάσσομαι se rendre au poste assigné.
Étymologie: πρός, ἐπιτάσσω.
Russian (Dvoretsky)
προσεπιτάσσω: атт. προσεπιτάττω
1 сверх того поручать, предписывать (Isocr. - v.l. к προστάττω);
2 med. занимать или вступать в назначенную должность Polyb.
Greek (Liddell-Scott)
προσεπιτάσσω: Ἀττ. -ττω, ἐπιτάσσω προσέτι, Δίων Κ. 72. 2, διάφ. γρ., Ἰσοκρ. 123D. ― Μέσ., λαμβάνω τὴν ὡρισμένην θέσιν μου, Πολύβ. 1. 50, 7.
Greek Monolingual
Α ἐπιτάσσω
1. επιβάλλω κάτι επί πλέον σε κάποιον
2. μέσ. προσεπιτάσσομαι
παίρνω στη συνέχεια την καθορισμένη θέση μου.
