ουραίος: Difference between revisions
ὁ αὐτὸς ἔφησε τὸν μὲν ὕπνον ὀλιγοχρόνιον θάνατον, τὸν δὲ θάνατον πολυχρόνιον ὕπνον → Plato said that sleep was a short-lived death but death was a long-lived sleep
(30) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\)" to "πρβλ. $2$4)") |
||
| (5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />-α, -ο (ΑΜ | |mltxt=<b>(I)</b><br />-α, -ο (ΑΜ [[οὐραῖος]], -α, και -η, -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην [[ουρά]] ή αυτός που βρίσκεται στην [[ουρά]] («το ουραίο [[πτερύγιο]] τών ψαριών»)<br /><b>2.</b> [[οπίσθιος]], [[ακραίος]], [[τελευταίος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το ουραίο</i><br /><b>στρ.</b> [[εξάρτημα]] του όπλου, σταθερό παλαιότερα στα εμπροσθογεμή τυφέκια, προσαρμοσμένο στην [[ουρά]] της [[κάννης]] και κινητό στα μεταγενέστερα οπισθογεμή τυφέκια, το οποίο αποτελεί [[τμήμα]] του κλείστρου<br /><b>μσν.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ὁ οὐραῖος</i><br />η [[ουρά]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ oὐρα</i><i>ī</i><i>oν</i><br />α) η [[ουρά]]<br />β) (για [[ψάρι]]) το [[άκρο]] της ουράς<br />γ) το ακραίο [[τμήμα]] του κόκκυγα<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τὰ oὐρα</i><i>ī</i><i>a</i><br />α) το [[τμήμα]] του σώματος τών ψαριών που βρίσκεται στην [[περιοχή]] της ουράς τους<br />β) το ακραίο [[σημείο]] μιας περιοχής («τὰ μὲν γὰρ ἐσπέρια καὶ οὐραῖα της ὕλης Ταριχᾱνες οἰκοῦσιν», Λουκ.). [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[οὐρά]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>αῖος</i> ([[πρβλ]]. [[πηγαίος]])].<br /> <b>(II)</b><br />ο (Α οὐραῖος)<br />[[είδος]] δηλητηριώδους φιδιού, ο [[βασιλίσκος]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 08:50, 8 May 2023
Greek Monolingual
(I)
-α, -ο (ΑΜ οὐραῖος, -α, και -η, -ον)
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ουρά ή αυτός που βρίσκεται στην ουρά («το ουραίο πτερύγιο τών ψαριών»)
2. οπίσθιος, ακραίος, τελευταίος
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το ουραίο
στρ. εξάρτημα του όπλου, σταθερό παλαιότερα στα εμπροσθογεμή τυφέκια, προσαρμοσμένο στην ουρά της κάννης και κινητό στα μεταγενέστερα οπισθογεμή τυφέκια, το οποίο αποτελεί τμήμα του κλείστρου
μσν.
το αρσ. ως ουσ. ὁ οὐραῖος
η ουρά
αρχ.
1. το ουδ. ως ουσ. τὸ oὐραīoν
α) η ουρά
β) (για ψάρι) το άκρο της ουράς
γ) το ακραίο τμήμα του κόκκυγα
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ oὐραīa
α) το τμήμα του σώματος τών ψαριών που βρίσκεται στην περιοχή της ουράς τους
β) το ακραίο σημείο μιας περιοχής («τὰ μὲν γὰρ ἐσπέρια καὶ οὐραῖα της ὕλης Ταριχᾱνες οἰκοῦσιν», Λουκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < οὐρά + κατάλ. -αῖος (πρβλ. πηγαίος)].
(II)
ο (Α οὐραῖος)
είδος δηλητηριώδους φιδιού, ο βασιλίσκος.
