νοσηλός: Difference between revisions
From LSJ
mNo edit summary |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=nosilos | |Transliteration C=nosilos | ||
|Beta Code=noshlo/s | |Beta Code=noshlo/s | ||
|Definition= | |Definition=νοσηλή, νοσηλόν, [[morbid]], ὑγρόν Hp.''Loc.Hom.''10; [[diseased]], [[varia lectio|v.l.]] for [[νοσηρός]] ([[quod vide|q.v.]]). Adv. Comp. [[νοσηλότερον]] = [[with a sickly tendency]], Id.''Epid.''6.6.8, ''Aph.''6.2 ([[varia lectio|v.l.]] [[νοσηρότερον]]). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[νοσηλός]], -ή, -όν (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που προξενεί [[ασθένεια]]<br /><b>2.</b> [[ασθενής]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>νοσηλῶς</i> (Α)<br />με [[νοσηρότητα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[νόσος]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ηλός</i> (<b>πρβλ.</b> | |mltxt=[[νοσηλός]], -ή, -όν (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που προξενεί [[ασθένεια]]<br /><b>2.</b> [[ασθενής]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>νοσηλῶς</i> (Α)<br />με [[νοσηρότητα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[νόσος]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ηλός</i> (<b>πρβλ.</b> [[καπνηλός]], [[τρυφηλός]])]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=<i>[[krank]]</i>, im Kompar., Hippocr., zweifelhaft. | |ptext=<i>[[krank]]</i>, im Kompar., Hippocr., zweifelhaft. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:13, 25 August 2023
English (LSJ)
νοσηλή, νοσηλόν, morbid, ὑγρόν Hp.Loc.Hom.10; diseased, v.l. for νοσηρός (q.v.). Adv. Comp. νοσηλότερον = with a sickly tendency, Id.Epid.6.6.8, Aph.6.2 (v.l. νοσηρότερον).
Greek (Liddell-Scott)
νοσηλός: -ή, -όν, νοσῶν, νοσηρός, ἀσθενής, νοσηλότερον ὀστέον Ἱππ. 817G. - Ἐπίρρ. νοσηλῶς, νοσηρῷ τῷ τρόπῳ, Κλήμ. Ἀλ. Ι, 604C.
Greek Monolingual
νοσηλός, -ή, -όν (Α)
1. αυτός που προξενεί ασθένεια
2. ασθενής.
επίρρ...
νοσηλῶς (Α)
με νοσηρότητα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νόσος + επίθημα -ηλός (πρβλ. καπνηλός, τρυφηλός)].
German (Pape)
krank, im Kompar., Hippocr., zweifelhaft.
