λωβητής: Difference between revisions

From LSJ

Ῥῦσέ με δεινῶν νοσημάτων, ἱερώτατε, ἱερωσύνην συναρμόσας ἐν χαρᾷ και ἐπιστήμης τὸ πολύτιμον κεφάλαιον → Deliver me from grievous afflictions, most holy one, joining sanctity together in joy with the precious fountainhead of knowledge

Source
m (pape replacement)
m (LSJ1 replacement)
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=lovitis
|Transliteration C=lovitis
|Beta Code=lwbhth/s
|Beta Code=lwbhth/s
|Definition=οῦ, ὁ, = [[λωβητήρ]] ([[foul slanderer]], [[destroyer]], [[worthless wretch]]), λ. τέχνης [[one who disgraces]] his trade, Ar. ''Ra.'' 93.
|Definition=λωβητοῦ, ὁ, = [[λωβητήρ]] ([[foul slanderer]], [[destroyer]], [[worthless wretch]]), λ. τέχνης [[one who disgraces]] his trade, Ar. ''Ra.'' 93.
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦ;<br /><i>adj. m.</i><br />qui gâte, qui fait tort à.<br />'''Étymologie:''' [[λωβάομαι]].
|btext=οῦ;<br /><i>adj. m.</i><br />[[qui gâte]], [[qui fait tort à]].<br />'''Étymologie:''' [[λωβάομαι]].
}}
{{pape
|ptext=ὁ, = [[λωβητήρ]], τέχνης, Ar. <i>Ran</i>. 93, <i>[[Verderber]]</i>.
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''λωβητής:''' οῦ ὁ погубитель, подрыватель (τέχνης Arph.).
|elrutext='''λωβητής:''' οῦ ὁ [[погубитель]], [[подрыватель]] (τέχνης Arph.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 27: Line 30:
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[λωβητής]], οῦ, = [[λωβητήρ]]<br />λ. τέχνης one who disgraces his [[trade]], Ar.
|mdlsjtxt=[[λωβητής]], οῦ, = [[λωβητήρ]]<br />λ. τέχνης one who disgraces his [[trade]], Ar.
}}
{{pape
|ptext=ὁ, = [[λωβητήρ]], τέχνης, Ar. <i>Ran</i>. 93, <i>[[Verderber]]</i>.
}}
}}

Latest revision as of 09:17, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λωβητής Medium diacritics: λωβητής Low diacritics: λωβητής Capitals: ΛΩΒΗΤΗΣ
Transliteration A: lōbētḗs Transliteration B: lōbētēs Transliteration C: lovitis Beta Code: lwbhth/s

English (LSJ)

λωβητοῦ, ὁ, = λωβητήρ (foul slanderer, destroyer, worthless wretch), λ. τέχνης one who disgraces his trade, Ar. Ra. 93.

French (Bailly abrégé)

οῦ;
adj. m.
qui gâte, qui fait tort à.
Étymologie: λωβάομαι.

German (Pape)

ὁ, = λωβητήρ, τέχνης, Ar. Ran. 93, Verderber.

Russian (Dvoretsky)

λωβητής: οῦ ὁ погубитель, подрыватель (τέχνης Arph.).

Greek (Liddell-Scott)

λωβητής: -οῦ, ὁ, = τῷ προηγ., λωβηταὶ τέχνης, οἱ ἀτιμάζοντες τὸ ἑαυτῶν ἐπάγγελμα, Ἀριστοφ. Βάτρ. 93.

Greek Monolingual

λωβητής, ὁ (Α) λωβώμαι
λωβητήρ («λωβηταί τέχνης» — αυτοί που ατιμάζουν το επάγγελμά τους», Αριστοφ.).

Greek Monotonic

λωβητής: -οῦ, ὁ, = το προηγ.· λωβητὴς τέχνης, κάποιος που ατιμάζει, ντροπιάζει το επάγγελμά του, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

λωβητής, οῦ, = λωβητήρ
λ. τέχνης one who disgraces his trade, Ar.