ἀδικητικός: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
(1) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=adikitikos | |Transliteration C=adikitikos | ||
|Beta Code=a)dikhtiko/s | |Beta Code=a)dikhtiko/s | ||
|Definition= | |Definition=ἀδικητική, ἀδικητικόν, [[disposed to do wrong]], Plu.2.562d. Adv. [[ἀδικητικῶς]] Stoic. ap. Stob.2.7.11m. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{DGE | ||
| | |dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">1</b> [[dispuesto al mal]] πονηροὶ ἢ ἀδικητικοί Plu.2.537a, μοιχικὸς καὶ πλεονεκτικὸς καὶ ἀ. Plu.2.562d, cf. Ar.Byz.<i>Epit</i>.2.144.<br /><b class="num">2</b> adv. -ῶς [[con comportamiento injusto]] προσφέρεσθαι Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.152. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />enclin à | |btext=ή, όν :<br />[[enclin à l'injustice]], [[au mal]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀδικέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ἀδῐκητικός''': -ή, -όν, ([[ἀδικέω]]) διατεθειμένος εἰς τὸ ἀδικεῖν, [[ἐπιβλαβής]], Πλούτ. 2. 562D. - Ἐπίρρ. -κῶς, Στοβ. Ἐκλογ. 2. 228. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀδικητικός:''' ὁ насильник, обидчик Plut. | |elrutext='''ἀδικητικός:''' ὁ [[насильник]], [[обидчик]] Plut. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>zum Unrechttun [[geneigt]]</i>, Plut. <i>S. N. V</i>. 20. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:20, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀδικητική, ἀδικητικόν, disposed to do wrong, Plu.2.562d. Adv. ἀδικητικῶς Stoic. ap. Stob.2.7.11m.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 dispuesto al mal πονηροὶ ἢ ἀδικητικοί Plu.2.537a, μοιχικὸς καὶ πλεονεκτικὸς καὶ ἀ. Plu.2.562d, cf. Ar.Byz.Epit.2.144.
2 adv. -ῶς con comportamiento injusto προσφέρεσθαι Chrysipp.Stoic.3.152.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
enclin à l'injustice, au mal.
Étymologie: ἀδικέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀδῐκητικός: -ή, -όν, (ἀδικέω) διατεθειμένος εἰς τὸ ἀδικεῖν, ἐπιβλαβής, Πλούτ. 2. 562D. - Ἐπίρρ. -κῶς, Στοβ. Ἐκλογ. 2. 228.
Russian (Dvoretsky)
ἀδικητικός: ὁ насильник, обидчик Plut.
German (Pape)
zum Unrechttun geneigt, Plut. S. N. V. 20.
