ἑξάστυλος: Difference between revisions
From LSJ
Τὶ δὲ σὺ διά τὸν Θεὸν δύνασαι ἀρνηθῆναι; Οἷον δὲ μέτρον ἀγάπης τῶν ἀγαπώντων σε ἐστί; (Χρύσανθος Καταπόδης, Σχολὴ Ζωῆς) → ?
(6_17) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eksastylos | |Transliteration C=eksastylos | ||
|Beta Code=e(ca/stulos | |Beta Code=e(ca/stulos | ||
|Definition=ον | |Definition=ἑξάστυλον, [[with six columns in front]], of temples, Vitr.3.3.7. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> lat. hexastylus</i> Vitr.3.3.7, 4.3.3, 7<br />arq. [[que tiene seis columnas]], [[hexástilo]] ref. la fachada de un templo, Vitr.ll.cc.<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ ἑ. [[hexastylon]], [[templo hexástilo]] Vitr.3.3.8. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 15: | Line 18: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἑξάστῡλος''': -ον, ἔχων ἓξ στύλους κατὰ [[μέτωπον]], ἐπὶ ναῶν, Βιτρούβ. 3. 1. | |lstext='''ἑξάστῡλος''': -ον, ἔχων ἓξ στύλους κατὰ [[μέτωπον]], ἐπὶ ναῶν, Βιτρούβ. 3. 1. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἑξάστυλος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει έξι στύλους<br /><b>2.</b> (για αρχαίους ναούς) αυτός που έχει έξι κίονες στην [[πρόσοψη]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>εξα</i>- <span style="color: red;"><</span> <i>ἕξ</i> ([[πρβλ]]. [[εξάγραμμα]]) <span style="color: red;">+</span> [[στύλος]]]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 09:32, 25 August 2023
English (LSJ)
ἑξάστυλον, with six columns in front, of temples, Vitr.3.3.7.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): lat. hexastylus Vitr.3.3.7, 4.3.3, 7
arq. que tiene seis columnas, hexástilo ref. la fachada de un templo, Vitr.ll.cc.
•neutr. subst. τὸ ἑ. hexastylon, templo hexástilo Vitr.3.3.8.
German (Pape)
[Seite 873] mit sechs Säulen, Vitruv. 3, 1.
Greek (Liddell-Scott)
ἑξάστῡλος: -ον, ἔχων ἓξ στύλους κατὰ μέτωπον, ἐπὶ ναῶν, Βιτρούβ. 3. 1.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἑξάστυλος, -ον)
1. αυτός που έχει έξι στύλους
2. (για αρχαίους ναούς) αυτός που έχει έξι κίονες στην πρόσοψη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εξα- < ἕξ (πρβλ. εξάγραμμα) + στύλος].