ἀκροβελής: Difference between revisions
From LSJ
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
(Bailly1_1) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (18 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akrovelis | |Transliteration C=akrovelis | ||
|Beta Code=a)krobelh/s | |Beta Code=a)krobelh/s | ||
|Definition=ές | |Definition=ἀκροβελές, [[with point at end]], AP6.62 (Phil.). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ές [[que tiene punta]] δόναξ <i>AP</i> 6.62 (Phil.). | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br />[[dont l'extrémité est en pointe]].<br />'''Étymologie:''' [[ἄκρος]], [[βέλος]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=δόνακες, <i>[[zugespitzt]]</i>, Phil. 17 (IV.62). | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀκροβελής:''' [[остроконечный]] (δόνακες Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκροβελής''': -ές, ἔχων ὀξεῖαν αἰχμὴν κατὰ τὸ [[ἄκρον]], Ἀνθ. Π. 6, 62. | |lstext='''ἀκροβελής''': -ές, ἔχων ὀξεῖαν αἰχμὴν κατὰ τὸ [[ἄκρον]], Ἀνθ. Π. 6, 62. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=[[ἀκροβελής]] (-οῦς), -ές (Α)<br />αυτός που έχει μυτερό [[άκρο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀκρο</i>- (Ι) <span style="color: red;">+</span> -<i>βελής</i> <span style="color: red;"><</span> [[βέλος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀκροβελής:''' -ές ([[βέλος]]), με [[οξεία]] [[αιχμή]] στο [[τελείωμα]], σε Ανθ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[βέλος]]<br />with a [[point]] at the end, Anth. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:41, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀκροβελές, with point at end, AP6.62 (Phil.).
Spanish (DGE)
-ές que tiene punta δόναξ AP 6.62 (Phil.).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
dont l'extrémité est en pointe.
Étymologie: ἄκρος, βέλος.
German (Pape)
δόνακες, zugespitzt, Phil. 17 (IV.62).
Russian (Dvoretsky)
ἀκροβελής: остроконечный (δόνακες Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκροβελής: -ές, ἔχων ὀξεῖαν αἰχμὴν κατὰ τὸ ἄκρον, Ἀνθ. Π. 6, 62.
Greek Monolingual
ἀκροβελής (-οῦς), -ές (Α)
αυτός που έχει μυτερό άκρο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + -βελής < βέλος.
Greek Monotonic
ἀκροβελής: -ές (βέλος), με οξεία αιχμή στο τελείωμα, σε Ανθ.
