καταστατέον: Difference between revisions
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
(7) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=katastateon | |Transliteration C=katastateon | ||
|Beta Code=katastate/on | |Beta Code=katastate/on | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[one must appoint]], [[ἄρχοντα]], [[ταξιάρχους]], [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 414a, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''8.1.10.<br><span class="bld">2</span> [[one must lay down]], [[define]], A.D.''Synt.''238.26; <b class="b3">κ. πῶς</b>… Id.''Adv.''135.21.<br><span class="bld">3</span> Gramm., [[one must construct]], Did. in [[Demosthenes|D.]]7.2. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=καταστατέον, adj. verb. van καθίστημι, men moet aanstellen. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=adj. verb. zu [[καθίστημι]], <i>man muß [[einsetzen]]</i>, ἄρχοντα Plat. <i>Rep</i>. II.414a, ταξιάρχους Xen. <i>Cyr</i>. 8.1.10, Sp. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''καταστᾰτέον:''' adj. verb. к [[καθίστημι]]. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''καταστᾰτέον''': ῥηματ. ἐπίθετ. τοῦ καθιστάναι, πρέπει τις νὰ καταστήσῃ, νὰ διορίσῃ ἢ ἐγκαταστήσῃ, ἄρχοντα, ταξιάρχους Πλάτ. Πολ. 414Α, Ξεν. Κύρ. 8. 1, 10, κτλ. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''καταστᾰτέον:''' ρημ. επίθ. του [[καθίστημι]], αυτό που πρέπει να καθορισθεί, σε Πλάτ., Ξεν. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 10:35, 25 August 2023
English (LSJ)
A one must appoint, ἄρχοντα, ταξιάρχους, Pl.R. 414a, X.Cyr.8.1.10.
2 one must lay down, define, A.D.Synt.238.26; κ. πῶς… Id.Adv.135.21.
3 Gramm., one must construct, Did. in D.7.2.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καταστατέον, adj. verb. van καθίστημι, men moet aanstellen.
German (Pape)
adj. verb. zu καθίστημι, man muß einsetzen, ἄρχοντα Plat. Rep. II.414a, ταξιάρχους Xen. Cyr. 8.1.10, Sp.
Russian (Dvoretsky)
καταστᾰτέον: adj. verb. к καθίστημι.
Greek (Liddell-Scott)
καταστᾰτέον: ῥηματ. ἐπίθετ. τοῦ καθιστάναι, πρέπει τις νὰ καταστήσῃ, νὰ διορίσῃ ἢ ἐγκαταστήσῃ, ἄρχοντα, ταξιάρχους Πλάτ. Πολ. 414Α, Ξεν. Κύρ. 8. 1, 10, κτλ.
Greek Monotonic
καταστᾰτέον: ρημ. επίθ. του καθίστημι, αυτό που πρέπει να καθορισθεί, σε Πλάτ., Ξεν.