ἀτύπωτος

English (LSJ)

ἀτύπωτον,
A unformed, shapeless, Ael.N A2.19, Plu.2.636c; ἀ. ψυχή uninfluenced by good or evil, Stoic.3.52.
2 = ἄσκαλτος, Hsch.

Spanish (DGE)

-ον
1 que no tiene forma, no conformado de acuerdo con un tipo de cosas y abstr. ψυχή Chrysipp.Stoic.3.52, αἱ τέχναι πρῶτον ἀτύπωτα καὶ ἄμορφα πλάττουσιν Plu.2.636b, κρέας Ael.NA 2.19, τῶν δὲ νοητῶν ἡ γνῶσις ἀπαθὴς καὶ ἀτύπωτός ἐστι Plot.4.6.2, φαντασίαι Ph.1.180, τίκτει δὲ τὸ ζῷον σάρκα ἀτύπωτον Clem.Al.Strom.6.6.50, ναῦς Nil.M.79.1229A.
2 que no se ajusta a un tipo en la exégesis «tipológica» ἐπὶ τὰς ἁπλὰς καὶ ἀτυπώτους ἀναχρῶμεν ἀναγωγάς Dion.Ar.CH M.3.121C, cf. DN M.3.588B.
3 agr. mal trabajado Hsch.s.u. ἄσκαλτοι.
4 que no puede ser sellado o estampado de un sello, Dion.Ar.DN M.3.644C.

German (Pape)

[Seite 390] ungeformt, unausgebildet, καὶ ἄμορφος Plut. Symp. 2, 3, 2; Ael. N. A. 2, 19.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non modelé d'après un type, informe.
Étymologie: ἀ, τυπόω.

Russian (Dvoretsky)

ἀτύπωτος: (ῠ) неотделанный, необработанный (ἀ. καὶ ἄμορφος Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀτύπωτος: [ῠ], -ον, ἀσχημάτιστος, Αἰλ. π. Ζ. 2. 19, Πλούτ. 2. 636C.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀτύπωτος, -ον)
1. αυτός που δεν έχει τυπωθεί
2. αδημοσίευτος, ανέκδοτος
αρχ.
ασχημάτιστος.