φωνασκός: Difference between revisions
Ψυχῆς γὰρ οὐδέν ἐστι τιμιώτερον → Nil reperiri carius vita potest → Kein Gut ist als das Leben wertvoller
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=fonaskos | |Transliteration C=fonaskos | ||
|Beta Code=fwnasko/s | |Beta Code=fwnasko/s | ||
|Definition=ὁ (also ἡ, | |Definition=ὁ (also ἡ, Sor. 1.22, 2.7), [[one who trains the voice]], [[teacher of singing and declamation]], IGRom.4.1432.22 (Smyrna), Arr.''Epict.''1.4.20, Vett.Val.7.28, Alex. Aphr.''Pr.''1.119; Lat. [[phonascus]], Suet.''Aug.''84, Quint.''Inst.''11.3.19. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 10:47, 25 August 2023
English (LSJ)
ὁ (also ἡ, Sor. 1.22, 2.7), one who trains the voice, teacher of singing and declamation, IGRom.4.1432.22 (Smyrna), Arr.Epict.1.4.20, Vett.Val.7.28, Alex. Aphr.Pr.1.119; Lat. phonascus, Suet.Aug.84, Quint.Inst.11.3.19.
German (Pape)
[Seite 1322] ὁ, der seine eigene od. Anderer Stimme übt, Lehrmeister des Gesanges u. der Deklamation, Arrian. u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
maître de chant ou de déclamation litt. celui qui exerce la voix.
Étymologie: φωνή, ἀσκέω.
Greek (Liddell-Scott)
φωνασκός: ὁ, ὁ ἀσκῶν τὴν φωνήν, διδάσκαλος τῆς ᾠδικῆς ἢ τῆς ἀπαγγελίας, Συλλ. Ἐπιγρ. 3208, Ἀρριαν. Ἐπίκτ. 1. 4, 20· Λατ. phonascus, Sueton. August. 84, Quintil 11. 3, 19.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ, και φωνασκός, ἡ, Α
νεοελλ.
αυτός που φωνασκεί, που μιλάει φωνάζοντας
μσν.-αρχ.
δάσκαλος της ωδικής και της απαγγελίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. παρ. του φωνασκῶ].
Greek Monotonic
φωνασκός: ὁ (ἀσκέω), αυτός που εξασκεί τη φωνή, δάσκαλος μουσικής, δάσκαλος απαγγελίας, Sueton. August.
Middle Liddell
φων-ασκός, οῦ, ὁ, ἀσκέω
one who exercises the voice, a singing-master, declaiming-master, Sueton.
