πορευτέος: Difference between revisions
αὐτόχειρες οὔτε τῶν ἀγαθῶν οὔτε τῶν κακῶν γίγνονται τῶν συμβαινόντων αὐτοῖς → for not with their own hands do they deal out the blessings and curses that befall us
(10) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=porefteos | |Transliteration C=porefteos | ||
|Beta Code=poreute/os | |Beta Code=poreute/os | ||
|Definition=α, ον, < | |Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> to [[be traversed]], ὁδός S.''Ph.''993; ὄρη X.''An.''2.5.18.<br><span class="bld">II</span> neut. [[πορευτέον]], [[one must go]], [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''690, E.''Heracl.''730, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 452c. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[πορεύω]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πορευτέος -α -ον, adj. verb. van πορεύω, die begaan moet worden:; ἡ δ’ ὁδὸς πορευτέα de reis moet ondernomen worden Soph. Ph. 993; n. πορευτέον er moet gegaan worden. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πορευτέος:''' -α, -ον, ρημ. επίθ.,<br /><b class="num">I.</b> αυτός που μπορεί να διαπεραστεί, σε Σοφ., Ξεν.<br /><b class="num">II.</b> <i>πορευτέον</i>, αυτό που πρέπει [[κάποιος]] να διαβεί, σε Σοφ., Ευρ. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''πορευτέος''': -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ πορεύεσθαι, ὁδὸς Σοφ. Φιλ. 993· ὄρη Ξεν. Ἀν. 2. 5, 18. ΙΙ. οὐδ. πορευτέον, δεῖ πορεύεσθαι, Σοφ. Αἴ. 693, Εὐρ. Ἡρακλ. 730, Πλάτ. Πολ. 452C. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[πορευτέος]], η, ον, verb. adj.]<br /><b class="num">I.</b> to be traversed, Soph., Xen.<br /><b class="num">II.</b> πορευτέον, one must go, Soph., Eur. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:48, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον,
A to be traversed, ὁδός S.Ph.993; ὄρη X.An.2.5.18.
II neut. πορευτέον, one must go, S.Aj.690, E.Heracl.730, Pl.R. 452c.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de πορεύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πορευτέος -α -ον, adj. verb. van πορεύω, die begaan moet worden:; ἡ δ’ ὁδὸς πορευτέα de reis moet ondernomen worden Soph. Ph. 993; n. πορευτέον er moet gegaan worden.
Greek Monotonic
πορευτέος: -α, -ον, ρημ. επίθ.,
I. αυτός που μπορεί να διαπεραστεί, σε Σοφ., Ξεν.
II. πορευτέον, αυτό που πρέπει κάποιος να διαβεί, σε Σοφ., Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
πορευτέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ πορεύεσθαι, ὁδὸς Σοφ. Φιλ. 993· ὄρη Ξεν. Ἀν. 2. 5, 18. ΙΙ. οὐδ. πορευτέον, δεῖ πορεύεσθαι, Σοφ. Αἴ. 693, Εὐρ. Ἡρακλ. 730, Πλάτ. Πολ. 452C.
Middle Liddell
πορευτέος, η, ον, verb. adj.]
I. to be traversed, Soph., Xen.
II. πορευτέον, one must go, Soph., Eur.
