εὐκτήριος: Difference between revisions
παραγραμμίζω τὰ τῶν θεῶν ὀνόματα → miswrite the gods' names
(CSV import) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efktirios | |Transliteration C=efktirios | ||
|Beta Code=eu)kth/rios | |Beta Code=eu)kth/rios | ||
|Definition=α, ον, <span class=" | |Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> of or for [[prayer]], οἶκος ''Cod.Just.''1.2.15 ''Intr.''<br><span class="bld">II</span> Subst. [[εὐκτήριον]], τό, [[oratory]], Just.''Nov.''131.7 [[Intr]]., Rev.Bibl.1911.287 (Jericho, vi A.D.). | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1076.png Seite 1076]] ον, zum Beten gehörig, z. B. [[οἶκος]], K. S.; τὸ εὐκτήριον, Beifall, ibd. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εὐκτήριος''': -ον, ἀνήκων ἢ [[ἁρμόδιος]] εἰς προσευχήν, [[εὐκτήριος]] [[οἶκος]] Συλλ. Ἐπιγρ. 8638, Εὐσέβ. Π. 928Α, Βασίλ. IV. 473Β, Δίδ. Ἀλ. 589Β, κλ. ΙΙ. εὐκτήριον, τό, ἰδιαίτερον [[μέρος]] πρὸς λατρείαν τοῦ Θεοῦ, [[παρεκκλήσιον]], Συλλ. Ἐπιγρ. 8668, Γρηγ. Θαυματουργ. 1048Α, Δίδ. Ἀλ. 589C, Ἐπιφάν. ΙΙ. 757D, κλ. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-α, -ο (ΑΜ [[εὐκτήριος]], -ία, -ον)<br /><b>1.</b> (για ναό) αυτός στον οποίο εκπέμπονται ευχές [[προς]] τον θεό, ο προορισμένος για [[προσευχή]]<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το ευκτήριο</i><br />[[μέρος]] όπου λατρεύεται ο Θεός, [[ναός]], παρεκκλήσι.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευκ</i>-<i>τήριος</i> <span style="color: red;"><</span> [[ρίζα]] <i>ευχ</i>- ([[εύχομαι]]) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>τήριος</i>. Με σίγηση του προτονικού φωνήεντος και [[απλοποίηση]] του αρχικού συμφωνικού συμπλέγματος (<i>efktirios</i> > <i>fktirios</i> > <i>ktirios</i>) στη [[φράση]] [[ευκτήριος]] ([[οίκος]]) προέκυψε το [[κτήριο]] με [[σημασία]] «[[οικοδόμημα]]»]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:49, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον,
A of or for prayer, οἶκος Cod.Just.1.2.15 Intr.
II Subst. εὐκτήριον, τό, oratory, Just.Nov.131.7 Intr., Rev.Bibl.1911.287 (Jericho, vi A.D.).
German (Pape)
[Seite 1076] ον, zum Beten gehörig, z. B. οἶκος, K. S.; τὸ εὐκτήριον, Beifall, ibd.
Greek (Liddell-Scott)
εὐκτήριος: -ον, ἀνήκων ἢ ἁρμόδιος εἰς προσευχήν, εὐκτήριος οἶκος Συλλ. Ἐπιγρ. 8638, Εὐσέβ. Π. 928Α, Βασίλ. IV. 473Β, Δίδ. Ἀλ. 589Β, κλ. ΙΙ. εὐκτήριον, τό, ἰδιαίτερον μέρος πρὸς λατρείαν τοῦ Θεοῦ, παρεκκλήσιον, Συλλ. Ἐπιγρ. 8668, Γρηγ. Θαυματουργ. 1048Α, Δίδ. Ἀλ. 589C, Ἐπιφάν. ΙΙ. 757D, κλ.
Greek Monolingual
-α, -ο (ΑΜ εὐκτήριος, -ία, -ον)
1. (για ναό) αυτός στον οποίο εκπέμπονται ευχές προς τον θεό, ο προορισμένος για προσευχή
2. το ουδ. ως ουσ. το ευκτήριο
μέρος όπου λατρεύεται ο Θεός, ναός, παρεκκλήσι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευκ-τήριος < ρίζα ευχ- (εύχομαι) + κατάλ. -τήριος. Με σίγηση του προτονικού φωνήεντος και απλοποίηση του αρχικού συμφωνικού συμπλέγματος (efktirios > fktirios > ktirios) στη φράση ευκτήριος (οίκος) προέκυψε το κτήριο με σημασία «οικοδόμημα»].
