ὀνηλάτης: Difference between revisions
Ἐλεύθερον φύλαττε τὸν σαυτοῦ τρόπον → Te liberum ipse moribus praesta tuis → Die Freiheit wahre deiner eignen Lebensart
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=onilatis | |Transliteration C=onilatis | ||
|Beta Code=o)nhla/ths | |Beta Code=o)nhla/ths | ||
|Definition=[ᾰ], ου, ὁ, ([[ἐλαύνω]]) [[donkey-driver]], [[muleteer]], [[muleskinner]], [[mule skinner]], [[mule-driver]], [[mule driver]] | |Definition=[ᾰ], ου, ὁ, ([[ἐλαύνω]]) [[donkey-driver]], [[muleteer]], [[muleskinner]], [[mule skinner]], [[mule-driver]], [[mule driver]] Archipp.44, D.42.7, Crates Theb. ap. D.L.6.92, ''PLond.''1.131.30 (i A. D.), Gal.10.134, etc. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />ânier.<br />'''Étymologie:''' [[ὄνος]], [[ἐλαύνω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />[[ânier]].<br />'''Étymologie:''' [[ὄνος]], [[ἐλαύνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὀνηλάτης:''' ου ὁ погонщик осла или ослов Dem., Luc., Plut. | |elrutext='''ὀνηλάτης:''' ου ὁ [[погонщик осла или ослов]] Dem., Luc., Plut. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 10:51, 25 August 2023
English (LSJ)
[ᾰ], ου, ὁ, (ἐλαύνω) donkey-driver, muleteer, muleskinner, mule skinner, mule-driver, mule driver Archipp.44, D.42.7, Crates Theb. ap. D.L.6.92, PLond.1.131.30 (i A. D.), Gal.10.134, etc.
German (Pape)
[Seite 346] ὁ, der Eseltreiber; Dem. 42, 7; Luc. Asin. 29 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
ânier.
Étymologie: ὄνος, ἐλαύνω.
Russian (Dvoretsky)
ὀνηλάτης: ου ὁ погонщик осла или ослов Dem., Luc., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ὀνηλάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, (ἐλαύνω) ὁ ἐλαύνων, ὁδηγῶν ὄνους, κοινῶς «γαϊδουργιάρης», Ἄρχιππ. ἐν Ἀδήλ. 2, Δημ. 1040, ἐν τέλ, Κράτης παρὰ Διογ. Λ. 6. 92.
Greek Monolingual
ο (Α ὀνηλάτης και ὀνελάτης και ὀνολάτης)
οδηγός όνων, ονηγός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄνος + -ηλάτης (< ἐλαύνω), πρβλ. ξεν-ηλάτης. Το -η- του τ. οφείλεται στη λειτουργία του νόμου της «εκτάσεως εν συνθέσει»].
Greek Monotonic
ὀνηλάτης: [ᾰ], -ου, ὁ (ἐλαύνω), αυτός που οδηγεί, που κατευθύνει την πορεία των γαϊδάρων, σε Δημ.
