ὠτώεις: Difference between revisions
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
m (Text replacement - "q. v." to "q.v.") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=otoeis | |Transliteration C=otoeis | ||
|Beta Code=w)tw/eis | |Beta Code=w)tw/eis | ||
|Definition= | |Definition=ὠτώεσσα, ὠτώεν, ''poet.'' Adj. [[with ears]] or [[handles]], τρίπους Il.23.264,513, Hes.''Op.''657. (The older form [[οὐατόεις]] [[quod vide|q.v.]] may originally have stood here, but has left no trace in codd.) | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ώεσσα, ῶεν;<br />[[garni d'anses]].<br />'''Étymologie:''' [[οὖς]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=εσσα, εν, <i>[[geöhrt]], mit [[Ohren]], [[Griffen]], [[Henkeln]]</i>, [[τρίπους]], <i>Il</i>. 23.264, 513, Hes. <i>O</i>. 659. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὠτώεις:''' ώεσσα, ῶεν [[οὖς]] снабженный ушками или ручками ([[τρίπους]] Hom., Hes.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὠτώεις''': εσσα, εν, ποιητ. ἐπίθ., ὁ ἔχων ὦτα ἢ λαβάς, [[τρίπους]] Ἰλ. Ψ. 264, 513, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 655. | |lstext='''ὠτώεις''': εσσα, εν, ποιητ. ἐπίθ., ὁ ἔχων ὦτα ἢ λαβάς, [[τρίπους]] Ἰλ. Ψ. 264, 513, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 655. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Line 24: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὠτώεις:''' -εσσα, -εν ([[οὖς]], [[ὠτός]]), ποιητ. επίθ., αυτός που έχει αυτιά ή λαβές, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ. | |lsmtext='''ὠτώεις:''' -εσσα, -εν ([[οὖς]], [[ὠτός]]), ποιητ. επίθ., αυτός που έχει αυτιά ή λαβές, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ὠτώεις]], εσσα, εν [οὖς, [[ὠτός]]<br />poet. adj. with ears or handles, Il., Hes. | |mdlsjtxt=[[ὠτώεις]], εσσα, εν [οὖς, [[ὠτός]]<br />poet. adj. with ears or handles, Il., Hes. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 10:53, 25 August 2023
English (LSJ)
ὠτώεσσα, ὠτώεν, poet. Adj. with ears or handles, τρίπους Il.23.264,513, Hes.Op.657. (The older form οὐατόεις q.v. may originally have stood here, but has left no trace in codd.)
French (Bailly abrégé)
ώεσσα, ῶεν;
garni d'anses.
Étymologie: οὖς.
German (Pape)
εσσα, εν, geöhrt, mit Ohren, Griffen, Henkeln, τρίπους, Il. 23.264, 513, Hes. O. 659.
Russian (Dvoretsky)
ὠτώεις: ώεσσα, ῶεν οὖς снабженный ушками или ручками (τρίπους Hom., Hes.).
Greek (Liddell-Scott)
ὠτώεις: εσσα, εν, ποιητ. ἐπίθ., ὁ ἔχων ὦτα ἢ λαβάς, τρίπους Ἰλ. Ψ. 264, 513, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 655.
English (Autenrieth)
εσσα, εν (οὖς): with ears or handles, Il. 23.264 and 513.
Greek Monolingual
-εσσα, -εν, Α
(ποιητ. τ.) αυτός που έχει λαβές, χερούλια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οὖς, ὠτός «αφτί», επικ. τ. του οὐατόεις].
Greek Monotonic
ὠτώεις: -εσσα, -εν (οὖς, ὠτός), ποιητ. επίθ., αυτός που έχει αυτιά ή λαβές, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ.
Middle Liddell
ὠτώεις, εσσα, εν [οὖς, ὠτός
poet. adj. with ears or handles, Il., Hes.