ἀνεπιχείρητος: Difference between revisions
ἁλῶν δὲ φόρτος ἔνθεν ἦλθεν, ἔνθ' ἔβη → light come, light go | easy come, easy go
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2;") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anepicheiritos | |Transliteration C=anepicheiritos | ||
|Beta Code=a)nepixei/rhtos | |Beta Code=a)nepixei/rhtos | ||
|Definition= | |Definition=ἀνεπιχείρητον,<br><span class="bld">A</span> [[unassailable]], Plu.''Caes.''25; = [[ἀνεπιβούλευτος]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]<br><span class="bld">2</span> [[unattempted]], Plu.2.1075d. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[non entrepris]];<br /><b>2</b> inattaquable.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[ἐπιχειρέω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[non entrepris]];<br /><b>2</b> [[inattaquable]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[ἐπιχειρέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 10:55, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀνεπιχείρητον,
A unassailable, Plu.Caes.25; = ἀνεπιβούλευτος, Hsch.
2 unattempted, Plu.2.1075d.
Spanish (DGE)
-ον
1 que no ha sido intentado τῶν ἀτοπωτάτων οὐδέν ninguna de las cosas más insólitas Plu.2.1075d
•inalterado, intacto φυλαχθῆναι τὰ ἐψηφισμένα ... ἀνεπιχείρητα IGR 4.661.17 (Acmonia I d.C.)
•no expuesto a ataques Hsch.
2 imposible ἐδόκουν ἀνεπιχείρητα Καίσαρι τὰ τῶν ἀφισταμένων ποιεῖν (estas cosas) parecían hacer imposible a César oponerse a los planes de los rebeldes Plu.Caes.25.
German (Pape)
[Seite 225] nicht anzugreifen, nicht zu überwältigen, Plut. Cleom. 3; adv. Stoic. 31.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 non entrepris;
2 inattaquable.
Étymologie: ἀ, ἐπιχειρέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεπιχείρητος:
1 неприступный, неодолимый (τινι Plut.);
2 не предпринятый, не начатый (ἄρρητος καὶ ἀ. Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπιχείρητος: -ον, ἀπρόσβλητος, ἀπροσμάχητος, Πλουτ. Κλεομ. 3. 2) ὁ μὴ ἐπιχειρηθείς, ὁ αὐτ. 2. 1075Δ. - «ἀνεπιχείρητοι, ἀνεπιβούλευτοι» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
ἀνεπιχείρητος, -ον (AM)
μσν.
εκείνος τον οποίο δεν μπορεί να επιχειρήσει κάποιος, ακατόρθωτος
αρχ.
1. εκείνος που δεν έχει επιχειρηθεί
2. απρόσβλητος, ακαταμάχητος.
