πολεμοποιός: Difference between revisions

From LSJ

τέλος δεδωκώς Xθύλου, σoι χάριν φέρω → having given the end of Cthulhu, I confer a favor on you

Source
(6_18)
m (LSJ1 replacement)
 
(20 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=polemopoios
|Transliteration C=polemopoios
|Beta Code=polemopoio/s
|Beta Code=polemopoio/s
|Definition=όν, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">making war, bellicose</b>, π. ὁ τύραννος <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1313b28</span>, cf. Plu.2.321f, Jul.<b class="b2">ad Ath</b>. 281b, etc.; π. ἵπποι <span class="bibl">Them.<span class="title">Or.</span>24.307b</span>; <b class="b3">διαβολή</b> ib.<span class="bibl">22.277c</span>.</span>
|Definition=πολεμοποιόν, [[making war]], [[bellicose]], π. ὁ τύραννος Arist.''Pol.''1313b28, cf. Plu.2.321f, Jul. [[ad Ath]]. 281b, etc.; π. ἵπποι Them.''Or.''24.307b; [[διαβολή]] ib.22.277c.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0654.png Seite 654]] Krieg, Feindseligkeiten erregend, auch verfeindend, zu Feinden machend; Arist. pol. 5, 11, Plut. Popl. 21 u. a. Sp.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0654.png Seite 654]] Krieg, Feindseligkeiten erregend, auch verfeindend, zu Feinden machend; Arist. pol. 5, 11, Plut. Popl. 21 u. a. Sp.
}}
{{bailly
|btext=ός, όν :<br />[[qui excite une guerre]], [[auteur d'une guerre]].<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]], [[ποιέω]].
}}
{{elnl
|elnltext=πολεμοποιός -όν &#91;[[πόλεμος]], [[ποιέω]]] [[oorlogszuchtig]]:. ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς ὁ τύραννος de tiran voert ook een oorlogspolitiek Aristot. Pol. 1313b28.
}}
{{elru
|elrutext='''πολεμοποιός:''' [[возбуждающий войну]], [[разжигающий вражду]] ([[τύραννος]] Arst.; [[στάσις]] Plut.).
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''πολεμοποιός''': -όν, ὁ ποιῶν, κινῶν πόλεμον, ὁ γινόμενος [[αἴτιος]] πολέμου, ἔστι δὲ πολεμοποιὸς ὁ Τύραννος Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 11, 10, πρβλ. Πλούτ. 2. 311F, κτλ.
|lstext='''πολεμοποιός''': -όν, ὁ ποιῶν, κινῶν πόλεμον, ὁ γινόμενος [[αἴτιος]] πολέμου, ἔστι δὲ πολεμοποιὸς ὁ Τύραννος Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 11, 10, πρβλ. Πλούτ. 2. 311F, κτλ.
}}
{{grml
|mltxt=-όν, Α<br /><b>1.</b> αυτός που υποκινεί πόλεμο, [[αίτιος]] πολέμου («ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς ὁ [[τύραννος]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>2.</b> αυτός που διεγείρει έριδες («πολεμοποιὸς [[διαβολή]]», Θεμίστ.)<br /><b>3.</b> [[πολεμικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πόλεμος]] <span style="color: red;">+</span> -[[ποιος]]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''πολεμοποιός:''' -όν ([[ποιέω]]), αυτός που ξεσηκώνει τον πόλεμο, σε Αριστ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=πολεμο-[[ποιός]], όν [ποίεω]<br />[[engaging]] in war, Arist.
}}
}}

Latest revision as of 10:58, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολεμοποιός Medium diacritics: πολεμοποιός Low diacritics: πολεμοποιός Capitals: ΠΟΛΕΜΟΠΟΙΟΣ
Transliteration A: polemopoiós Transliteration B: polemopoios Transliteration C: polemopoios Beta Code: polemopoio/s

English (LSJ)

πολεμοποιόν, making war, bellicose, π. ὁ τύραννος Arist.Pol.1313b28, cf. Plu.2.321f, Jul. ad Ath. 281b, etc.; π. ἵπποι Them.Or.24.307b; διαβολή ib.22.277c.

German (Pape)

[Seite 654] Krieg, Feindseligkeiten erregend, auch verfeindend, zu Feinden machend; Arist. pol. 5, 11, Plut. Popl. 21 u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
qui excite une guerre, auteur d'une guerre.
Étymologie: πόλεμος, ποιέω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πολεμοποιός -όν [πόλεμος, ποιέω] oorlogszuchtig:. ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς ὁ τύραννος de tiran voert ook een oorlogspolitiek Aristot. Pol. 1313b28.

Russian (Dvoretsky)

πολεμοποιός: возбуждающий войну, разжигающий вражду (τύραννος Arst.; στάσις Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

πολεμοποιός: -όν, ὁ ποιῶν, κινῶν πόλεμον, ὁ γινόμενος αἴτιος πολέμου, ἔστι δὲ πολεμοποιὸς ὁ Τύραννος Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 11, 10, πρβλ. Πλούτ. 2. 311F, κτλ.

Greek Monolingual

-όν, Α
1. αυτός που υποκινεί πόλεμο, αίτιος πολέμου («ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς ὁ τύραννος», Αριστοτ.)
2. αυτός που διεγείρει έριδες («πολεμοποιὸς διαβολή», Θεμίστ.)
3. πολεμικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πόλεμος + -ποιος].

Greek Monotonic

πολεμοποιός: -όν (ποιέω), αυτός που ξεσηκώνει τον πόλεμο, σε Αριστ.

Middle Liddell

πολεμο-ποιός, όν [ποίεω]
engaging in war, Arist.