ἐρεθιστικός: Difference between revisions
ἤ με φίλει καθαρὸν θέμενος νόον, ἤ μ' ἀποειπών ἐχθαιρ' ἀμφαδίην νεῖκος ἀειράμενος → either love me with a pure heart, or reject and hate me, and openly pick a fight
(c2) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=erethistikos | |Transliteration C=erethistikos | ||
|Beta Code=e)reqistiko/s | |Beta Code=e)reqistiko/s | ||
|Definition= | |Definition=ἐρεθιστική, ἐρεθιστικόν, of or for [[irritation]], σημεῖον Hp.''Acut.''48: c. gen., [[provocative]], ὀρέξεως Diph.Siph. ap. Ath.3.120e. Adv. [[ἐρεθιστικῶς]] Sch.Il.16.36. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1023.png Seite 1023]] anreizend, τινός, z. B. ὀρέξεως Diphil. Ath. III, 120 e; Eust. – Adv., Schol. Il. 16, 36. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1023.png Seite 1023]] anreizend, τινός, z. B. ὀρέξεως Diphil. Ath. III, 120 e; Eust. – Adv., Schol. Il. 16, 36. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐρεθιστικός''': ή, ον, ἀνήκων εἰς ἐρεθισμόν, [[σημεῖον]] ἐρεθιστικὸν Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 392. 15, ὡς καὶ νῦν, ἔχων τὴν δύναμιν ἢ τὴν ἰδιότητα νὰ ἐρεθίζῃ, [[διεγερτικός]], μετὰ γεν., ἐρεθιστικὰ ὀρέξεως Δίφ. Σιφν. παρ’ Ἀθην. 120Ε. Ἐπίρρ. -κῶς. Σχόλ. εἰς Ἰλ. Π. 36. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ή, -ό (AM [[ἐρεθιστικός]], -ή, -όν) [[ερεθίζω]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ερεθισμό, προκαλεί ερεθισμό, [[διεγερτικός]], [[παροξυντικός]], [[προκλητικός]] (α. «ερεθιστικά φάρμακα» β. «ερεθιστικοί λόγοι»). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ερεθιστικώς</i> και -<i>ά</i> (AM ἐρεθιστικῶς)<br />με τρόπο που προκαλεί ερεθισμό. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 11:01, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐρεθιστική, ἐρεθιστικόν, of or for irritation, σημεῖον Hp.Acut.48: c. gen., provocative, ὀρέξεως Diph.Siph. ap. Ath.3.120e. Adv. ἐρεθιστικῶς Sch.Il.16.36.
German (Pape)
[Seite 1023] anreizend, τινός, z. B. ὀρέξεως Diphil. Ath. III, 120 e; Eust. – Adv., Schol. Il. 16, 36.
Greek (Liddell-Scott)
ἐρεθιστικός: ή, ον, ἀνήκων εἰς ἐρεθισμόν, σημεῖον ἐρεθιστικὸν Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 392. 15, ὡς καὶ νῦν, ἔχων τὴν δύναμιν ἢ τὴν ἰδιότητα νὰ ἐρεθίζῃ, διεγερτικός, μετὰ γεν., ἐρεθιστικὰ ὀρέξεως Δίφ. Σιφν. παρ’ Ἀθην. 120Ε. Ἐπίρρ. -κῶς. Σχόλ. εἰς Ἰλ. Π. 36.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM ἐρεθιστικός, -ή, -όν) ερεθίζω
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ερεθισμό, προκαλεί ερεθισμό, διεγερτικός, παροξυντικός, προκλητικός (α. «ερεθιστικά φάρμακα» β. «ερεθιστικοί λόγοι»).
επίρρ...
ερεθιστικώς και -ά (AM ἐρεθιστικῶς)
με τρόπο που προκαλεί ερεθισμό.