πολεμητέον: Difference between revisions

From LSJ

Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.

Sophocles, Oedipus at Colonus, 1280-4
(10)
 
m (LSJ1 replacement)
 
(7 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=polemiteon
|Transliteration C=polemiteon
|Beta Code=polemhte/on
|Beta Code=polemhte/on
|Definition=<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">one must go to war</b>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Lys.</span>496</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.</span>1396a8</span>; ἑκάστοις <span class="bibl">Pl.<span class="title">Plt.</span> 304e</span>: pl. πολεμ-ητέα, <span class="bibl">Th.1.79</span>, <span class="bibl">D.C.36.46</span>.</span>
|Definition=[[one must go to war]], Ar.''Lys.''496, Arist.''Rh.''1396a8; ἑκάστοις [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 304e: pl. πολεμητέα, Th.1.79, D.C.36.46.
}}
{{ls
|lstext='''πολεμητέον''': ῥημ. ἐπίθ. τοῦ [[πολεμέω]], δεῖ πολεμεῖν, Ἀριστοφ. Λυσ. 496, Ἀριστ. Ρητ. 2. 22, 5· τινι, κατά τινος, Πλάτ. Πολιτικ. 304Ε· ― πληθ. πολεμητέα, Θουκ. 1. 79, Δίων Κ. 36. 29.
}}
{{lsm
|lsmtext='''πολεμητέον:''' ρημ. επίθ. του [[πολεμέω]], αυτό για το οποίο πρέπει [[κάποιος]] να πολεμήσει, σε Αριστ.· πληθ. [[πολεμητέα]], σε Θουκ.
}}
{{elnl
|elnltext=πολεμητέον, adj. verb. van πολεμέω, er moet oorlog gevoerd worden; ook plur. πολεμητέα. Thuc. 1.79.2.
}}
}}

Latest revision as of 11:08, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολεμητέον Medium diacritics: πολεμητέον Low diacritics: πολεμητέον Capitals: ΠΟΛΕΜΗΤΕΟΝ
Transliteration A: polemētéon Transliteration B: polemēteon Transliteration C: polemiteon Beta Code: polemhte/on

English (LSJ)

one must go to war, Ar.Lys.496, Arist.Rh.1396a8; ἑκάστοις Pl.Plt. 304e: pl. πολεμητέα, Th.1.79, D.C.36.46.

Greek (Liddell-Scott)

πολεμητέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ πολεμέω, δεῖ πολεμεῖν, Ἀριστοφ. Λυσ. 496, Ἀριστ. Ρητ. 2. 22, 5· τινι, κατά τινος, Πλάτ. Πολιτικ. 304Ε· ― πληθ. πολεμητέα, Θουκ. 1. 79, Δίων Κ. 36. 29.

Greek Monotonic

πολεμητέον: ρημ. επίθ. του πολεμέω, αυτό για το οποίο πρέπει κάποιος να πολεμήσει, σε Αριστ.· πληθ. πολεμητέα, σε Θουκ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πολεμητέον, adj. verb. van πολεμέω, er moet oorlog gevoerd worden; ook plur. πολεμητέα. Thuc. 1.79.2.