συνδαίτης: Difference between revisions
From LSJ
Ψεύδει γὰρ ἡ ‘πίνοια τὴν γνώμην → A second thought proves one’s first thought false
(39) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=syndaitis | |Transliteration C=syndaitis | ||
|Beta Code=sundai/ths | |Beta Code=sundai/ths | ||
|Definition= | |Definition=συνδαίτου, ὁ, = [[συνδαίτωρ]], Luc.''Ep.Sat.''36; fem. voc. [[σύνδαιτι]], Orph.''H.''55.10. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />[[commensal]], [[hôte]].<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[δαίνυμι]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=συνδαίτης -ου, ὁ zie συνδαίτωρ. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συνδαίτης:''' ου ὁ Luc. = [[συνδαίτωρ]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''συνδαίτης''': -ου ὁ. = [[συνδαίτωρ]], Λουκ. Ἐπιστ. Κρον. 36· θηλ. κλητ. σύνδαιτι, Ὀρφ. Ὕμν. 55. 10. | |lstext='''συνδαίτης''': -ου ὁ. = [[συνδαίτωρ]], Λουκ. Ἐπιστ. Κρον. 36· θηλ. κλητ. σύνδαιτι, Ὀρφ. Ὕμν. 55. 10. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=ὁ, και τ. θηλ. στην κλητ. σύνδαιτι Α<br />ο [[συνδαιτυμόνας]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> -[[δαίτης]] (<span style="color: red;"><</span> [[δαίομαι]] «[[τρώγω]]»), [[πρβλ]]. [[λαιμοδαίτης]]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lsm | ||
| | |lsmtext='''συνδαίτης:''' -ου, ὁ, = [[συνδαίτωρ]], σε Λουκ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=συν-[[δαίτης]], ου, ὁ, = [[συνδαίτωρ]], Luc.] | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:33, 25 August 2023
English (LSJ)
συνδαίτου, ὁ, = συνδαίτωρ, Luc.Ep.Sat.36; fem. voc. σύνδαιτι, Orph.H.55.10.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
commensal, hôte.
Étymologie: σύν, δαίνυμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συνδαίτης -ου, ὁ zie συνδαίτωρ.
Russian (Dvoretsky)
συνδαίτης: ου ὁ Luc. = συνδαίτωρ.
Greek (Liddell-Scott)
συνδαίτης: -ου ὁ. = συνδαίτωρ, Λουκ. Ἐπιστ. Κρον. 36· θηλ. κλητ. σύνδαιτι, Ὀρφ. Ὕμν. 55. 10.
Greek Monolingual
ὁ, και τ. θηλ. στην κλητ. σύνδαιτι Α
ο συνδαιτυμόνας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -δαίτης (< δαίομαι «τρώγω»), πρβλ. λαιμοδαίτης].
Greek Monotonic
συνδαίτης: -ου, ὁ, = συνδαίτωρ, σε Λουκ.
