εὐκράδαντος: Difference between revisions

From LSJ

Τὸ κέρδος ἡγοῦ κέρδος, ἂν δίκαιον ᾖ → Lucrum esse lucrum crede, si iustum est lucrumGewinn sei dir Gewinn, wenn er auf Recht beruht

Menander, Monostichoi, 503
(6_15)
m (LSJ1 replacement)
 
(7 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=efkradantos
|Transliteration C=efkradantos
|Beta Code=eu)kra/dantos
|Beta Code=eu)kra/dantos
|Definition=[<b class="b3">κρᾰ], ον,</b> (κρᾰδαίνω) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">well-poised</b>, gloss on [[ῥαδαλός]], <span class="bibl"><span class="title">EM</span>701.53</span>.</span>
|Definition=[κρᾰ], ον, (κρᾰδαίνω) [[well-poised]], ''Glossaria'' on [[ῥαδαλός]], ''EM''701.53.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''εὐκράδαντος''': -ον, (κρᾰδαίνω) ὁ εὐκόλως κραδαινόμενος, σειόμενος, [[εὔσειστος]], «ῥαδαλὸν δὲ [[ἀκουστέον]] τὸ εὐκράδαντον» Ἐτυμ. Μ. 701. 53.
|lstext='''εὐκράδαντος''': -ον, (κρᾰδαίνω) ὁ εὐκόλως κραδαινόμενος, σειόμενος, [[εὔσειστος]], «ῥαδαλὸν δὲ [[ἀκουστέον]] τὸ εὐκράδαντον» Ἐτυμ. Μ. 701. 53.
}}
{{grml
|mltxt=[[εὐκράδαντος]], -ον (Α)<br />αυτός που κραδαίνεται, σείεται ή κλονίζεται εύκολα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>κραδαντος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κραδαίνω]]), [[πρβλ]]. [[ακράδαντος]]].
}}
}}

Latest revision as of 11:39, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐκράδαντος Medium diacritics: εὐκράδαντος Low diacritics: ευκράδαντος Capitals: ΕΥΚΡΑΔΑΝΤΟΣ
Transliteration A: eukrádantos Transliteration B: eukradantos Transliteration C: efkradantos Beta Code: eu)kra/dantos

English (LSJ)

[κρᾰ], ον, (κρᾰδαίνω) well-poised, Glossaria on ῥαδαλός, EM701.53.

German (Pape)

[Seite 1076] wohl geschwungen, E. M.

Greek (Liddell-Scott)

εὐκράδαντος: -ον, (κρᾰδαίνω) ὁ εὐκόλως κραδαινόμενος, σειόμενος, εὔσειστος, «ῥαδαλὸν δὲ ἀκουστέον τὸ εὐκράδαντον» Ἐτυμ. Μ. 701. 53.

Greek Monolingual

εὐκράδαντος, -ον (Α)
αυτός που κραδαίνεται, σείεται ή κλονίζεται εύκολα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -κραδαντος (< κραδαίνω), πρβλ. ακράδαντος].