ἀμφίπαλτος: Difference between revisions
From LSJ
(big3_3) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=amfipaltos | |Transliteration C=amfipaltos | ||
|Beta Code=a)mfi/paltos | |Beta Code=a)mfi/paltos | ||
|Definition= | |Definition=ἀμφίπαλτον, [[tossed about]], [[re-echoing]], αὐδή ''AP''15.27.10 (Besant.). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον [[resonante]] αὐδά Simm.<i>Ouum</i> 17. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0141.png Seite 141]] ringsum geschwungen, [[αὐδή]], rings wiederhallend, Simmi. (XV, 27). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0141.png Seite 141]] ringsum geschwungen, [[αὐδή]], rings wiederhallend, Simmi. (XV, 27). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />lancé autour ; qui fait écho.<br />'''Étymologie:''' [[ἀμφί]], [[πάλλω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀμφίπαλτος:''' [[раздающийся вокруг]] ([[αὐδή]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀμφίπαλτος''': -ον, ὁ [[πανταχόθεν]] παλλόμενος, ὁ ἀντηχῶν, αὐδὴ Ἀνθ. Π. 15. 27. | |lstext='''ἀμφίπαλτος''': -ον, ὁ [[πανταχόθεν]] παλλόμενος, ὁ ἀντηχῶν, αὐδὴ Ἀνθ. Π. 15. 27. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lsm | ||
| | |lsmtext='''ἀμφίπαλτος:''' -ον ([[πάλλω]]), αυτός που πάλλεται [[παντού]], αυτός που αντηχεί, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[πάλλω]]<br />tossed [[about]], re-[[echoing]], Anth. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 11:45, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀμφίπαλτον, tossed about, re-echoing, αὐδή AP15.27.10 (Besant.).
Spanish (DGE)
-ον resonante αὐδά Simm.Ouum 17.
German (Pape)
[Seite 141] ringsum geschwungen, αὐδή, rings wiederhallend, Simmi. (XV, 27).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
lancé autour ; qui fait écho.
Étymologie: ἀμφί, πάλλω.
Russian (Dvoretsky)
ἀμφίπαλτος: раздающийся вокруг (αὐδή Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφίπαλτος: -ον, ὁ πανταχόθεν παλλόμενος, ὁ ἀντηχῶν, αὐδὴ Ἀνθ. Π. 15. 27.
Greek Monotonic
ἀμφίπαλτος: -ον (πάλλω), αυτός που πάλλεται παντού, αυτός που αντηχεί, σε Ανθ.