τυμβοῦχος: Difference between revisions
From LSJ
ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
(Bailly1_5) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=tymvoychos | |Transliteration C=tymvoychos | ||
|Beta Code=tumbou=xos | |Beta Code=tumbou=xos | ||
|Definition= | |Definition=τυμβοῦχον, ([[ἔχω]]) [[placed on a tomb]], [[sepulchral]], Κήρ ''AP''7.154. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui fréquente les tombeaux]].<br />'''Étymologie:''' [[τύμβος]], [[ἔχω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>ein Grab inne [[habend]], in, auf dem Grabe [[befindlich]]</i>, κήρ, Suid. in einem Epigr. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''τυμβοῦχος:''' [[могильный]] ([[Κήρ]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τυμβοῦχος''': -ον, (ἔχω) ὁ κατοικῶν ἐντὸς τάφου, [[νεκρικός]], Ἀνθ. Π. 7. 154. | |lstext='''τυμβοῦχος''': -ον, ([[ἔχω]]) ὁ κατοικῶν ἐντὸς τάφου, [[νεκρικός]], Ἀνθ. Π. 7. 154. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=-ον, Α<br />αυτός που κατέχει τάφο ή αυτός που [[είναι]] κλεισμένος [[μέσα]] σε τάφο, ενταφιασμένος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[τύμβος]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>οῦχος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἔχω</i>)]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''τυμβοῦχος:''' -ον ([[ἔχω]]), αυτός που κατοικεί μέσα σε τάφο, [[νεκρικός]], σε Ανθ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=τυμβ-οῦχος, ον, [ἔχω]<br />[[sepulchral]], Anth. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:46, 25 August 2023
English (LSJ)
τυμβοῦχον, (ἔχω) placed on a tomb, sepulchral, Κήρ AP7.154.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fréquente les tombeaux.
Étymologie: τύμβος, ἔχω.
German (Pape)
ein Grab inne habend, in, auf dem Grabe befindlich, κήρ, Suid. in einem Epigr.
Russian (Dvoretsky)
τυμβοῦχος: могильный (Κήρ Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
τυμβοῦχος: -ον, (ἔχω) ὁ κατοικῶν ἐντὸς τάφου, νεκρικός, Ἀνθ. Π. 7. 154.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που κατέχει τάφο ή αυτός που είναι κλεισμένος μέσα σε τάφο, ενταφιασμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τύμβος + κατάλ. -οῦχος (< ἔχω)].
Greek Monotonic
τυμβοῦχος: -ον (ἔχω), αυτός που κατοικεί μέσα σε τάφο, νεκρικός, σε Ανθ.
Middle Liddell
τυμβ-οῦχος, ον, [ἔχω]
sepulchral, Anth.
