οἰοβουκόλος: Difference between revisions

From LSJ

εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος → in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit

Source
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (LSJ1 replacement)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=oiovoukolos
|Transliteration C=oiovoukolos
|Beta Code=oi)obouko/los
|Beta Code=oi)obouko/los
|Definition=ον, [[herdsman of one heifer]], i.e. of <span class="bibl">10</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>304</span>.
|Definition=οἰοβουκόλον, [[herdsman of one heifer]], i.e. of 10, A.''Supp.''304.
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui fait paître les brebis <i>ou</i> aux pâtres solitaires.<br />'''Étymologie:''' [[οἶς]], [[βουκόλος]] <i>ou</i> [[οἶος]], [[βουκόλος]].
|btext=ος, ον :<br />qui fait paître les brebis <i>ou</i> aux pâtres solitaires.<br />'''Étymologie:''' [[οἶς]], [[βουκόλος]] <i>ou</i> [[οἶος]], [[βουκόλος]].
}}
{{pape
|ptext=<i>[[allein]], nur ein Rind [[weidend]]</i>, Aesch. <i>Suppl</i>. 300, von [[Argos]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 11:52, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: οἰοβουκόλος Medium diacritics: οἰοβουκόλος Low diacritics: οιοβουκόλος Capitals: ΟΙΟΒΟΥΚΟΛΟΣ
Transliteration A: oioboukólos Transliteration B: oioboukolos Transliteration C: oiovoukolos Beta Code: oi)obouko/los

English (LSJ)

οἰοβουκόλον, herdsman of one heifer, i.e. of 10, A.Supp.304.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui fait paître les brebis ou aux pâtres solitaires.
Étymologie: οἶς, βουκόλος ou οἶος, βουκόλος.

German (Pape)

allein, nur ein Rind weidend, Aesch. Suppl. 300, von Argos.

Russian (Dvoretsky)

οἰοβουκόλος: пасущий одну лишь телицу, т. е. Ἰώ (Ἄργος Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

οἰοβουκόλος: -ον, ὁ μιᾶς δαμάλεως βουκόλος, δηλ. τῆς Ἰοῦς, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 304.

Greek Monolingual

οἰοβουκόλος, -ον (Α)
(ποιητ. τ.) (για τον Αργό που είχε την εντολή να φυλάει την Ιώ) αυτός που βόσκει μία μόνο νεαρή αγελάδα («ποῖον πανόπτην οἰοβουκόλον λέγεις;», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < οἶος (Ι) «μόνος» + βουκόλος «βοσκός»].