μένανδρος: Difference between revisions

From LSJ

γοῦν Ἀνάγυρός μοι κεκινῆσθαι δοκεῖ → did somebody fart, seems to me the Anagyros has been stirred up, I knew someone was raising a stink, the fat is in the fire

Source
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")
m (LSJ1 replacement)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=menandros
|Transliteration C=menandros
|Beta Code=me/nandros
|Beta Code=me/nandros
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[awaiting a man]], παρθένος Dionys. Trag.<span class="bibl">12</span>.</span>
|Definition=μένανδρον, [[awaiting a man]], παρθένος Dionys. Trag.12.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=[[μένανδρος]], ἡ (Α)<br /><b>ως επίθ.</b> αυτή που περιμένει άνδρα («μένανδρον παρθένον», Διον. Τραγ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μεν</i>- του [[μένω]] <span style="color: red;">+</span> -<i>ανδρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἀνήρ]], <i>ἀνδρός</i>), [[πρβλ]]. <i>λείψ</i>-<i>ανδρος</i>, <i>μίσ</i>-<i>ανδρος</i>].
|mltxt=[[μένανδρος]], ἡ (Α)<br /><b>ως επίθ.</b> αυτή που περιμένει άνδρα («μένανδρον παρθένον», Διον. Τραγ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μεν</i>- του [[μένω]] <span style="color: red;">+</span> -<i>ανδρος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ἀνήρ]], <i>ἀνδρός</i>), [[πρβλ]]. [[λείψανδρος]], [[μίσανδρος]]].
}}
}}

Latest revision as of 12:10, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μένανδρος Medium diacritics: μένανδρος Low diacritics: μένανδρος Capitals: ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ
Transliteration A: ménandros Transliteration B: menandros Transliteration C: menandros Beta Code: me/nandros

English (LSJ)

μένανδρον, awaiting a man, παρθένος Dionys. Trag.12.

German (Pape)

[Seite 132] den Mann erwartend oder bestehend, so nannte Dionys. im Scherz die Jungfrau, Ath. III, 98 c, ὅτι μένει τὸν ἄνδρα, sonst nur nom. pr.

Greek (Liddell-Scott)

μένανδρος: ἡ, ἡ μένουσα τὸν ἄνδρα, κατὰ Διονύσιον τὸν Σικελιώτην «ὃς τὴν μὲν παρθένον ἐκάλει μένανδρον, ὅτι μένει τὸν ἄνδρα, καὶ τὸν στῦλον μενεκράτην, ὅτι μένει καὶ κρατεῖ, κτλ.» παρ’ Ἀθην. 98D.

Greek Monolingual

μένανδρος, ἡ (Α)
ως επίθ. αυτή που περιμένει άνδρα («μένανδρον παρθένον», Διον. Τραγ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μεν- του μένω + -ανδρος (< ἀνήρ, ἀνδρός), πρβλ. λείψανδρος, μίσανδρος].