ἐπίμυκτος: Difference between revisions
From LSJ
Καλῶς ἀκούειν μᾶλλον ἢ πλουτεῖν θέλε → Opulentiae antepone rumorem bonum → Erstrebe anstatt Reichtum lieber guten Ruf
(13) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epimyktos | |Transliteration C=epimyktos | ||
|Beta Code=e)pi/muktos | |Beta Code=e)pi/muktos | ||
|Definition= | |Definition=ἐπίμυκτον, ([[ἐπιμύζὠ]] [[scoffed at]], Thgn.269. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0964.png Seite 964]] verhöhnt, Theogn. 269. Vgl. [[ἐπιμύζω]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0964.png Seite 964]] verhöhnt, Theogn. 269. Vgl. [[ἐπιμύζω]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[bafoué]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιμύζω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπίμυκτος''': -ον, ([[ἐπιμύζω]]) ὁ ἐπιμυκτηριζόμενος, Θέογν. 269 (διάφ. γραφ. [[ἐπίμικτος]]). | |lstext='''ἐπίμυκτος''': -ον, ([[ἐπιμύζω]]) ὁ ἐπιμυκτηριζόμενος, Θέογν. 269 (διάφ. γραφ. [[ἐπίμικτος]]). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπίμυκτος]], -ον (Α)<br />αυτός που επισύρει μυκτηρισμό, χλευασμό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[επιμύζω]] ή [[επιμύσσω]] «[[χλευάζω]], [[περιγελώ]]»]. | |mltxt=[[ἐπίμυκτος]], -ον (Α)<br />αυτός που επισύρει μυκτηρισμό, χλευασμό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[επιμύζω]] ή [[επιμύσσω]] «[[χλευάζω]], [[περιγελώ]]»]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπίμυκτος:''' -ον ([[ἐπιμύζω]]), [[γελασμένος]], αξιογέλαστος, σε Θέογν. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἐπίμυκτος]], ον [[ἐπιμύζω]]<br />scoffed at, Theogn. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 12:20, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐπίμυκτον, (ἐπιμύζὠ scoffed at, Thgn.269.
German (Pape)
[Seite 964] verhöhnt, Theogn. 269. Vgl. ἐπιμύζω.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
bafoué.
Étymologie: ἐπιμύζω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίμυκτος: -ον, (ἐπιμύζω) ὁ ἐπιμυκτηριζόμενος, Θέογν. 269 (διάφ. γραφ. ἐπίμικτος).
Greek Monolingual
ἐπίμυκτος, -ον (Α)
αυτός που επισύρει μυκτηρισμό, χλευασμό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επιμύζω ή επιμύσσω «χλευάζω, περιγελώ»].
Greek Monotonic
ἐπίμυκτος: -ον (ἐπιμύζω), γελασμένος, αξιογέλαστος, σε Θέογν.