ποινητήρ: Difference between revisions
From LSJ
Ζῆν οὐκ ἔδει γυναῖκα κατὰ πολλοὺς τρόπους → Nullam esse decuit feminam multis modis → Kein Leben steht der Frau aus vielen Gründen zu
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=poinitir | |Transliteration C=poinitir | ||
|Beta Code=poinhth/r | |Beta Code=poinhth/r | ||
|Definition= | |Definition=ποινητῆρος, ὁ, [[avenger]], Opp.''H.''2.421. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0652.png Seite 652]] ῆρος, ὁ, Rächer, Strafer, Verfolger, Opp. Hal. 2, 421. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0652.png Seite 652]] ῆρος, ὁ, Rächer, Strafer, Verfolger, Opp. Hal. 2, 421. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />[[qui punit]], [[vengeur]].<br />'''Étymologie:''' [[ποινάω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ποινητήρ''': ῆρος, ὁ, ([[ποινάω]]) [[ἐκδικητής]], Ὀππ. Ἁλ. 2. 421. | |lstext='''ποινητήρ''': ῆρος, ὁ, ([[ποινάω]]) [[ἐκδικητής]], Ὀππ. Ἁλ. 2. 421. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ῆρος, ὁ, Α θηλ. τ. [[ποινήτειρα]] Μ<br />[[εκδικητής]], [[τιμωρός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ποινῶμαι</i> <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>τήρ</i> ( | |mltxt=-ῆρος, ὁ, Α θηλ. τ. [[ποινήτειρα]] Μ<br />[[εκδικητής]], [[τιμωρός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ποινῶμαι</i> <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>τήρ</i> ([[πρβλ]]. [[οδηγητήρ]])]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:27, 25 August 2023
English (LSJ)
ποινητῆρος, ὁ, avenger, Opp.H.2.421.
German (Pape)
[Seite 652] ῆρος, ὁ, Rächer, Strafer, Verfolger, Opp. Hal. 2, 421.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινάω.
Greek (Liddell-Scott)
ποινητήρ: ῆρος, ὁ, (ποινάω) ἐκδικητής, Ὀππ. Ἁλ. 2. 421.
Greek Monolingual
-ῆρος, ὁ, Α θηλ. τ. ποινήτειρα Μ
εκδικητής, τιμωρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποινῶμαι + επίθημα -τήρ (πρβλ. οδηγητήρ)].
