οὐρανόνικος: Difference between revisions
From LSJ
Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
(c1) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ouranonikos | |Transliteration C=ouranonikos | ||
|Beta Code=ou)rano/nikos | |Beta Code=ou)rano/nikos | ||
|Definition= | |Definition=οὐρανόνικον, [[conquering heaven]], <b class="b3">γαμετῶν οὐ.</b> A.''Supp.''165 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0417.png Seite 417]] den Himmel besiegend, übertreffend, Aesch. Suppl. 156. 170, ἄτα. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0417.png Seite 417]] den Himmel besiegend, übertreffend, Aesch. Suppl. 156. 170, ἄτα. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui triomphe du ciel]].<br />'''Étymologie:''' [[οὐρανός]], [[νικάω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''οὐρᾰνόνῑκος:''' побеждающий небо, т. е. огромный, безмерный (''[[sc.]]'' [[μῆνις]] Aesch.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''οὐρᾰνόνῑκος''': -ον, ὁ νικῶν τὸν οὐρανὸν, ἄτη οὐρ. = οὐράνιον [[ἄχος]] (ἴδε [[οὐράνιος]] ΙΙ. 2), Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 165. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[οὐρανόνικος]], -ον (Α)<br />αυτός που νικά τον ουρανό.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ουρανο</i>- <span style="color: red;">+</span> [[νίκη]] ([[πρβλ]]. [[Ολυμπιόνικος]])]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:16, 25 August 2023
English (LSJ)
οὐρανόνικον, conquering heaven, γαμετῶν οὐ. A.Supp.165 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 417] den Himmel besiegend, übertreffend, Aesch. Suppl. 156. 170, ἄτα.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui triomphe du ciel.
Étymologie: οὐρανός, νικάω.
Russian (Dvoretsky)
οὐρᾰνόνῑκος: побеждающий небо, т. е. огромный, безмерный (sc. μῆνις Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
οὐρᾰνόνῑκος: -ον, ὁ νικῶν τὸν οὐρανὸν, ἄτη οὐρ. = οὐράνιον ἄχος (ἴδε οὐράνιος ΙΙ. 2), Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 165.
Greek Monolingual
οὐρανόνικος, -ον (Α)
αυτός που νικά τον ουρανό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο- + νίκη (πρβλ. Ολυμπιόνικος)].
