παρακαίριος: Difference between revisions
From LSJ
οὗ δ' ἂν Ἔρως μὴ ἐφάψηται, σκοτεινός → he on whom Love has laid no hold is obscure | he whom Love touches not walks in darkness
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=parakairios | |Transliteration C=parakairios | ||
|Beta Code=parakai/rios | |Beta Code=parakai/rios | ||
|Definition= | |Definition=παρακαίριον, [[unseasonable]], [[ill-timed]], παρακαίρια ῥέζων Hes. ''Op.''329. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=παρακαίριος -ον en παράκαιρος -ον [[[παρά]], [[καιρός]]] [[ontijdig]], [[ongelegen]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 13:16, 25 August 2023
English (LSJ)
παρακαίριον, unseasonable, ill-timed, παρακαίρια ῥέζων Hes. Op.329.
German (Pape)
[Seite 481] unzeitig, ungebührlich, Hes. O. 331, zur Unzeit gesagt, gethan, Eust.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
intempestif ; inconvenant, coupable, criminel.
Étymologie: παρά, καιρός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παρακαίριος -ον en παράκαιρος -ον [παρά, καιρός] ontijdig, ongelegen.
Russian (Dvoretsky)
παρακαίριος: несвоевременный, неуместный Hes.
Greek (Liddell-Scott)
παρακαίριος: ὁ, ἡ, = παράκαιρος, ὃ ἴδε ἐν τέλει.
Greek Monolingual
-ον, Α παράκαιρος
(ποιητ. τ.) παράκαιρος.
Greek Monotonic
παρακαίριος: -ον, = το επόμ., σε Ησίοδ.
