εὐπτόητος: Difference between revisions
From LSJ
μηδένα πρὸ τοῦ τέλους μακάριζε → call no man happy until he dies, call no man happy till he dies, it ain't over till the fat lady sings, the opera ain't over till the fat lady sings, count no man happy until he is dead, it's not over till it's over, count no man blessed before his end
(6_16) |
mNo edit summary |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efptoitos | |Transliteration C=efptoitos | ||
|Beta Code=eu)pto/htos | |Beta Code=eu)pto/htos | ||
|Definition= | |Definition=εὐπτόητον, [[easily scared]], πρὸς ἅπαν Plu.2.642a, cf. Sch.A.''Th.''78. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[facile à effrayer]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[πτοέω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>[[leicht einzuschüchtern]], [[schüchternd]]</i>, πρὸς [[ἅπαν]] Plut. <i>Symp</i>. 2.8, [[neben]] [[ψοφοδεής]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐπτόητος:''' [[легко пугающийся]], [[пугливый]] (πρὸς [[ἅπαν]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐπτόητος''': -ον, εὐκόλως πτοούμενος, πρὸς ἅπαν Πλούτ. 2. 642 Α. | |lstext='''εὐπτόητος''': -ον, εὐκόλως πτοούμενος, πρὸς ἅπαν Πλούτ. 2. 642 Α. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[εὐπτόητος]], -ον (ΑΜ)<br />αυτός που πτοείται εύκολα, ο [[δειλός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[πτοητός]] (<span style="color: red;"><</span> [[πτοώ]])]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 05:58, 27 October 2023
English (LSJ)
εὐπτόητον, easily scared, πρὸς ἅπαν Plu.2.642a, cf. Sch.A.Th.78.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à effrayer.
Étymologie: εὖ, πτοέω.
German (Pape)
leicht einzuschüchtern, schüchternd, πρὸς ἅπαν Plut. Symp. 2.8, neben ψοφοδεής.
Russian (Dvoretsky)
εὐπτόητος: легко пугающийся, пугливый (πρὸς ἅπαν Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐπτόητος: -ον, εὐκόλως πτοούμενος, πρὸς ἅπαν Πλούτ. 2. 642 Α.
Greek Monolingual
εὐπτόητος, -ον (ΑΜ)
αυτός που πτοείται εύκολα, ο δειλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + πτοητός (< πτοώ)].
