εὐγήρως: Difference between revisions
(CSV import) |
|||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=evgiros | |Transliteration C=evgiros | ||
|Beta Code=eu)gh/rws | |Beta Code=eu)gh/rws | ||
|Definition=ων, | |Definition=ων, [[enjoying a green old age]], Arist.''Rh.''1361b28, Call.''Epigr.'' 41.6, ''Epigr.Gr.''223.2 (Milet.), Ph.1.515, al.: nom. pl. εὔγηροι Hp.''Vict.'' 1.32, [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''615a33: neut. εὔγηρα Hp.''Art.''58. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1059.png Seite 1059]] von glücklichem Alter, ὁ, der glückliche Greis, Arist. rhet. 1, 5 u. Sp. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐγήρως:''' ων adj. наслаждающийся счастливой старостью Arst., Plut. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εὐγήρως''': -ων, ὁ εὐτυχὲς διερχόμενος [[γῆρας]], ἐν ἀντιθ. πρὸς τὸ ταχυγήρως, Ἀριστ. Ρητ. 1. 5, 1 5, Καλλ. Ἐπιγράμμ. 41, Ἐπιτύμβ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2892· πληθ. ὀνομαστ. εὔγηροι ἀπαντᾷ παρ’ Ἀριστ. ἐν τῷ π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 12, 3· οὐδ. εὔγηρα, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 825. - Παρ’ Ἡσυχ. εὕρηται Ὑπερθετ. «εὐγηρότατος· [[καλῶς]] γηρῶν». | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[εὐγήρως]], πληθ. εὔγηροι, -ων, εὔγηρα) (Α)<br />αυτός που περνάει καλά [[γεράματα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>γηρως</i> (-<i>ος</i>) (<span style="color: red;"><</span> [[γήρας]]), [[πρβλ]]. [[αγήρως]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 21:49, 24 November 2023
English (LSJ)
ων, enjoying a green old age, Arist.Rh.1361b28, Call.Epigr. 41.6, Epigr.Gr.223.2 (Milet.), Ph.1.515, al.: nom. pl. εὔγηροι Hp.Vict. 1.32, Arist.HA615a33: neut. εὔγηρα Hp.Art.58.
German (Pape)
[Seite 1059] von glücklichem Alter, ὁ, der glückliche Greis, Arist. rhet. 1, 5 u. Sp.
Russian (Dvoretsky)
εὐγήρως: ων adj. наслаждающийся счастливой старостью Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
εὐγήρως: -ων, ὁ εὐτυχὲς διερχόμενος γῆρας, ἐν ἀντιθ. πρὸς τὸ ταχυγήρως, Ἀριστ. Ρητ. 1. 5, 1 5, Καλλ. Ἐπιγράμμ. 41, Ἐπιτύμβ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2892· πληθ. ὀνομαστ. εὔγηροι ἀπαντᾷ παρ’ Ἀριστ. ἐν τῷ π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 12, 3· οὐδ. εὔγηρα, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 825. - Παρ’ Ἡσυχ. εὕρηται Ὑπερθετ. «εὐγηρότατος· καλῶς γηρῶν».
Greek Monolingual
εὐγήρως, πληθ. εὔγηροι, -ων, εὔγηρα) (Α)
αυτός που περνάει καλά γεράματα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -γηρως (-ος) (< γήρας), πρβλ. αγήρως.
