μονοκοίλιος: Difference between revisions
From LSJ
Τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες, οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ' ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν → But when people lose their pleasures, I do not consider this life – rather, it is just a corpse with a soul
(c2) |
|||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=monokoilios | |Transliteration C=monokoilios | ||
|Beta Code=monokoi/lios | |Beta Code=monokoi/lios | ||
|Definition= | |Definition=μονοκοίλιον, [[with a single stomach]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''495b31, ''PA'' 676a12,b3, Mnesith. ap. Orib.21.7.8. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0203.png Seite 203]] mit | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0203.png Seite 203]] mit [[einer]] Bauchhöhle, Arist. H. A. 1, 17 Gen. an. 3, 15. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μονοκοίλιος:''' [[имеющий один лишь желудок]] (''[[sc.]]'' [[ζῷον]] Arst.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''μονοκοίλιος''': -ον, ὁ ἔχων μίαν μόνον κοιλίαν, ἕνα μόνον στόμαχον, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 16, 18, π. Ζ. Μορ. 3. 15, 1 κ.ἑξ., 4. 1, 4. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[μονοκοίλιος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει έναν μόνο στόμαχο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μον</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[κοιλία]] ([[πρβλ]]. [[σκληροκοίλιος]]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 22:20, 24 November 2023
English (LSJ)
μονοκοίλιον, with a single stomach, Arist.HA495b31, PA 676a12,b3, Mnesith. ap. Orib.21.7.8.
German (Pape)
[Seite 203] mit einer Bauchhöhle, Arist. H. A. 1, 17 Gen. an. 3, 15.
Russian (Dvoretsky)
μονοκοίλιος: имеющий один лишь желудок (sc. ζῷον Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
μονοκοίλιος: -ον, ὁ ἔχων μίαν μόνον κοιλίαν, ἕνα μόνον στόμαχον, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 16, 18, π. Ζ. Μορ. 3. 15, 1 κ.ἑξ., 4. 1, 4.
Greek Monolingual
μονοκοίλιος, -ον (Α)
αυτός που έχει έναν μόνο στόμαχο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + κοιλία (πρβλ. σκληροκοίλιος].
