Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ὀξυόδους: Difference between revisions

From LSJ

Μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down

Sophocles, Electra, 119-120
m (LSJ1 replacement)
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">, \(\[\[(.*?)\]\]\)<\/b>" to ", ($1)")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=oksyodous
|Transliteration C=oksyodous
|Beta Code=o)cuo/dous
|Beta Code=o)cuo/dous
|Definition=όδοντος, ὁ, ἡ, [[with sharp teeth]]; in [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 40.484, with a neut.Subst. [[ὀξυόεις]], εσσα, εν<b class="b3">, ([[ὀξύη]])</b> [[with beechen shaft]], [[beechen]], ἔγχεα ὀξυόεντα Il.5.568, cf. 50, etc.; δουρὶ μετάλμενος ὀξυόεντι 14.443, cf. Eust.1951.2, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]: the deriv. from [[ὀξύς]] is less probable.
|Definition=όδοντος, ὁ, ἡ, [[with sharp teeth]]; in [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 40.484, with a neut.Subst. [[ὀξυόεις]], εσσα, εν, ([[ὀξύη]]) [[with beechen shaft]], [[beechen]], ἔγχεα ὀξυόεντα Il.5.568, cf. 50, etc.; δουρὶ μετάλμενος ὀξυόεντι 14.443, cf. Eust.1951.2, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]: the deriv. from [[ὀξύς]] is less probable.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 10:48, 17 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὀξῠόδους Medium diacritics: ὀξυόδους Low diacritics: οξυόδους Capitals: ΟΞΥΟΔΟΥΣ
Transliteration A: oxyódous Transliteration B: oxyodous Transliteration C: oksyodous Beta Code: o)cuo/dous

English (LSJ)

όδοντος, ὁ, ἡ, with sharp teeth; in Nonn. D. 40.484, with a neut.Subst. ὀξυόεις, εσσα, εν, (ὀξύη) with beechen shaft, beechen, ἔγχεα ὀξυόεντα Il.5.568, cf. 50, etc.; δουρὶ μετάλμενος ὀξυόεντι 14.443, cf. Eust.1951.2, Hsch.: the deriv. from ὀξύς is less probable.

German (Pape)

[Seite 353] οντος, scharf-, spitzzähnig, Nonn. D. 40, 484; B. A. 442, Erkl. von ἀργιόδους, wie Tzetz. in Lycophr. 34.

Greek (Liddell-Scott)

ὀξυόδους: -οντος, ὁ, ἡ, ὁ ἔχων ὀδόντας ὀξεῖς· παρὰ Νόνν. ἐν Διον. 40. 484, μετ’ οὐδετ. οὐσιαστ., πρβλ. Λοβ. Παραλ. 248.

Greek Monolingual

ὀξυόδους, ό, ἡ (ΑΜ)
αυτός που έχει αιχμηρά, κοφτερά δόντια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ- + ὀδούς, ὀδόντος (πρβλ. πυκνόδους)].