ἀνακέλαδος: Difference between revisions
From LSJ
Cicero, Tusculanarum Disputationum, I.45.109
(2) |
|||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anakelados | |Transliteration C=anakelados | ||
|Beta Code=a)nake/lados | |Beta Code=a)nake/lados | ||
|Definition=ὁ, | |Definition=ὁ, [[loud shout]] or [[din]], dub.l. in [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''185, where Sch. uses the Verb ἀνακελαδέω. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0191.png Seite 191]] ὁ, das Auflärmen, Eur. Or. 182, ch. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0191.png Seite 191]] ὁ, das Auflärmen, Eur. Or. 182, ch. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />[[bruit retentissant]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀνά]], [[κέλαδος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνακέλᾰδος:''' ὁ [[шум]], [[крик]] Eur. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀνακέλᾰδος''': ὁ, ἰσχυρὰ κραυγὴ ἢ [[κρότος]], [[ἦχος]], Εὐρ. Ὀρ. 185, [[ἔνθα]] ὁ Σχολ. μεταχειρίζεται τὸ [[ῥῆμα]] ἀνακελαδέω. | |lstext='''ἀνακέλᾰδος''': ὁ, ἰσχυρὰ κραυγὴ ἢ [[κρότος]], [[ἦχος]], Εὐρ. Ὀρ. 185, [[ἔνθα]] ὁ Σχολ. μεταχειρίζεται τὸ [[ῥῆμα]] ἀνακελαδέω. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνακέλᾰδος:''' ὁ, δυνατή [[κραυγή]] ή [[κρότος]], σε Ευρ. | |lsmtext='''ἀνακέλᾰδος:''' ὁ, δυνατή [[κραυγή]] ή [[κρότος]], σε Ευρ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=a [[loud]] [[shout]] or din, Eur. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 20:42, 22 March 2024
English (LSJ)
ὁ, loud shout or din, dub.l. in E.Or.185, where Sch. uses the Verb ἀνακελαδέω.
German (Pape)
[Seite 191] ὁ, das Auflärmen, Eur. Or. 182, ch.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
bruit retentissant.
Étymologie: ἀνά, κέλαδος.
Russian (Dvoretsky)
Greek (Liddell-Scott)
ἀνακέλᾰδος: ὁ, ἰσχυρὰ κραυγὴ ἢ κρότος, ἦχος, Εὐρ. Ὀρ. 185, ἔνθα ὁ Σχολ. μεταχειρίζεται τὸ ῥῆμα ἀνακελαδέω.
Greek Monolingual
ἀνακέλαδος, ο (Α)
δυνατή κραυγή, έντονος θόρυβος, οχλοβοή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- επιτ. + κέλαδος «φωνή, βοή, κραυγή»].
Greek Monotonic
ἀνακέλᾰδος: ὁ, δυνατή κραυγή ή κρότος, σε Ευρ.
