ταυροφάγος: Difference between revisions

From LSJ

Ξενία χαλεπὴ κατὰ πολλοὺς τρόπους → Gravis res multimodis peregrinatio → Die Fremde (Gastfreundschaft) ist in vieler Hinsicht eine Last

Menander, Monostichoi, 395
(13_3)
m (Text replacement - "S.''Fr.''" to "S.''Fr.''")
 
(17 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=tavrofagos
|Transliteration C=tavrofagos
|Beta Code=taurofa/gos
|Beta Code=taurofa/gos
|Definition=[<b class="b3">ᾰ], ον</b>, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">bull-eating</b>, epith. of Dionysus, <span class="bibl">S.<span class="title">Fr.</span>668</span>; applied to Cratinus by <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>357</span> (anap.).</span>
|Definition=[ᾰ], ον, [[bull-eating]], [[epithet]] of [[Dionysus]], [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''668; applied to Cratinus by Ar.''Ra.''357 (anap.).
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1074.png Seite 1074]] Stiere fressend; Dionysos, Soph. fr. 594; bei E. M. ὅτι τοῖς τὸν διθύραμβον νικήσασι [[βοῦς]] ἐδίδοτο, ἢ τὸν ὠμηστήν; vgl. Phot. u. Ar. Ran. 357, vom Kratinus.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1074.png Seite 1074]] Stiere fressend; Dionysos, Soph. fr. 594; bei E. M. ὅτι τοῖς τὸν διθύραμβον νικήσασι [[βοῦς]] ἐδίδοτο, ἢ τὸν ὠμηστήν; vgl. Phot. u. Ar. Ran. 357, vom Kratinus.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />mangeur de taureau <i>(ép. de Dionysos ; et de Cratinos, à cause du taureau décerné aux poètes dithyrambiques dans certains concours)</i>.<br />'''Étymologie:''' [[ταῦρος]], [[φαγεῖν]].
}}
{{elru
|elrutext='''ταυροφάγος:''' (ᾰγ) поедающий быков<br /><b class="num">1</b> [[эпитет Диониса]] Soph.;<br /><b class="num">2</b> [[эпитет поэта Кратина]] Arph.
}}
{{ls
|lstext='''ταυροφάγος''': -ον, ὁ ἐσθίων ταῦρον, ἐπίθετ. τοῦ Βάκχου, Σοφ. Ἀποσπ. 594· [[ὅθεν]] ὁ Ἀριστοφ. ἐν Βατρ. 357 μεταφέρει αὐτὸ εἰς τὸν Κρατῖνον, Meineke Κωμικ. Ἀποσπ. 1. σ. 52 («ταυροσφάγον: τὸν Διόνυσον Σοφοκλῆς ἐν Τυροῖ· ἀντὶ τοῦ ὅτι τοῖς τὸν διθύραμβον νικήσασι [[βοῦς]] ἐδίδοτο· ἢ τὸν ὠμηστήν, ἀφ’ οὗ καὶ ἐπὶ τὸν Κρατῖνον μετήνεγκε [[τοὔνομα]] Ἀριστοφάνης» Φώτιος).
}}
{{grml
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> (ως [[προσωνυμία]] του Βάκχου) αυτός που τρώει ταύρο<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (στον <b>Αριστοφ.</b>) [[κωμικός]] [[χαρακτηρισμός]] του Κρατίνου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ταῦρος]] <span style="color: red;">+</span> -[[φάγος]]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ταυροφάγος:''' [ᾰ], -ον (φᾰγεῖν), αυτός που τρώει ταύρο, σε Αριστοφ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ταυρο-[[φάγος]], ον, [φᾰγεῖν]<br />[[bull]]-[[eating]], Ar.
}}
}}

Latest revision as of 09:55, 23 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ταυροφάγος Medium diacritics: ταυροφάγος Low diacritics: ταυροφάγος Capitals: ΤΑΥΡΟΦΑΓΟΣ
Transliteration A: taurophágos Transliteration B: taurophagos Transliteration C: tavrofagos Beta Code: taurofa/gos

English (LSJ)

[ᾰ], ον, bull-eating, epithet of Dionysus, S.Fr.668; applied to Cratinus by Ar.Ra.357 (anap.).

German (Pape)

[Seite 1074] Stiere fressend; Dionysos, Soph. fr. 594; bei E. M. ὅτι τοῖς τὸν διθύραμβον νικήσασι βοῦς ἐδίδοτο, ἢ τὸν ὠμηστήν; vgl. Phot. u. Ar. Ran. 357, vom Kratinus.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
mangeur de taureau (ép. de Dionysos ; et de Cratinos, à cause du taureau décerné aux poètes dithyrambiques dans certains concours).
Étymologie: ταῦρος, φαγεῖν.

Russian (Dvoretsky)

ταυροφάγος: (ᾰγ) поедающий быков
1 эпитет Диониса Soph.;
2 эпитет поэта Кратина Arph.

Greek (Liddell-Scott)

ταυροφάγος: -ον, ὁ ἐσθίων ταῦρον, ἐπίθετ. τοῦ Βάκχου, Σοφ. Ἀποσπ. 594· ὅθεν ὁ Ἀριστοφ. ἐν Βατρ. 357 μεταφέρει αὐτὸ εἰς τὸν Κρατῖνον, Meineke Κωμικ. Ἀποσπ. 1. σ. 52 («ταυροσφάγον: τὸν Διόνυσον Σοφοκλῆς ἐν Τυροῖ· ἀντὶ τοῦ ὅτι τοῖς τὸν διθύραμβον νικήσασι βοῦς ἐδίδοτο· ἢ τὸν ὠμηστήν, ἀφ’ οὗ καὶ ἐπὶ τὸν Κρατῖνον μετήνεγκε τοὔνομα Ἀριστοφάνης» Φώτιος).

Greek Monolingual

-ον, Α
1. (ως προσωνυμία του Βάκχου) αυτός που τρώει ταύρο
2. μτφ. (στον Αριστοφ.) κωμικός χαρακτηρισμός του Κρατίνου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ταῦρος + -φάγος].

Greek Monotonic

ταυροφάγος: [ᾰ], -ον (φᾰγεῖν), αυτός που τρώει ταύρο, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

ταυρο-φάγος, ον, [φᾰγεῖν]
bull-eating, Ar.