πειρατέον: Difference between revisions

From LSJ

γλῶσσα πολλοὺς εἰς ὄλεθρον ἤγαγεν → Multis hominibus lingua perniciem attulit → Die Zunge brachte viele ins Verderben schon

Menander, Monostichoi, 205
(6_20)
m (Text replacement - "Pl.''Lg.''" to "Pl.''Lg.''")
 
(8 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=peirateon
|Transliteration C=peirateon
|Beta Code=peirate/on
|Beta Code=peirate/on
|Definition=<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">one must attempt</b>, c. inf., <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span> 453d</span>, <span class="bibl">Arist. <span class="title">EN</span>1166b28</span>, etc.; π. εἶναι <span class="bibl">Isoc.5.58</span> :—also πειρ-τέα, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span> 770b</span>.</span>
|Definition=[[one must attempt]], c. inf., [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 453d, [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1166b28, etc.; π. εἶναι Isoc.5.58:—also [[πειρατέα]], [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]'' 770b.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''πειρᾱτέον''': ῥηματ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ δοκιμάσῃ ἢ ἐπιχειρήσῃ, μετ’ ἀπρ., Πλάτ. Πολ. 453D, Ἀριστ., κλ.· π. ἐστὶ Ἰσοκρ. 94Α· - [[ὡσαύτως]] -τέα Πλάτ. Νόμ. 770Β.
|lstext='''πειρᾱτέον''': ῥηματ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ δοκιμάσῃ ἢ ἐπιχειρήσῃ, μετ’ ἀπρ., Πλάτ. Πολ. 453D, Ἀριστ., κλ.· π. ἐστὶ Ἰσοκρ. 94Α· - [[ὡσαύτως]] -τέα Πλάτ. Νόμ. 770Β.
}}
{{lsm
|lsmtext='''πειρᾱτέον:''' ρημ. επίθ. του [[πειράω]], αυτός που πρέπει να προσπαθήσει, σε Πλάτ.
}}
{{elnl
|elnltext=πειρατέον, adj. verb. van πειράω, er moet geprobeerd worden.
}}
}}

Latest revision as of 13:13, 23 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πειρᾱτέον Medium diacritics: πειρατέον Low diacritics: πειρατέον Capitals: ΠΕΙΡΑΤΕΟΝ
Transliteration A: peiratéon Transliteration B: peirateon Transliteration C: peirateon Beta Code: peirate/on

English (LSJ)

one must attempt, c. inf., Pl.R. 453d, Arist.EN1166b28, etc.; π. εἶναι Isoc.5.58:—also πειρατέα, Pl.Lg. 770b.

Greek (Liddell-Scott)

πειρᾱτέον: ῥηματ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ δοκιμάσῃ ἢ ἐπιχειρήσῃ, μετ’ ἀπρ., Πλάτ. Πολ. 453D, Ἀριστ., κλ.· π. ἐστὶ Ἰσοκρ. 94Α· - ὡσαύτως -τέα Πλάτ. Νόμ. 770Β.

Greek Monotonic

πειρᾱτέον: ρημ. επίθ. του πειράω, αυτός που πρέπει να προσπαθήσει, σε Πλάτ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πειρατέον, adj. verb. van πειράω, er moet geprobeerd worden.