κράδος: Difference between revisions
ὃς ἂν βούληται τῆν γῆν κινῆσαι κινησάτω τὸ πρῶτον ἑαυτόν → let him that would move the world first move himself
(7) |
mNo edit summary |
||
| (11 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LSJ1 | {{LSJ1 | ||
|Full diacritics= | |Full diacritics=κρᾰ́δος | ||
|Medium diacritics=κράδος | |Medium diacritics=κράδος | ||
|Low diacritics=κράδος | |Low diacritics=κράδος | ||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=krados | |Transliteration C=krados | ||
|Beta Code=kra/dos | |Beta Code=kra/dos | ||
|Definition=[ | |Definition=[ᾰ], ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[blight]] in [[fig tree]]s, etc., which [[blacken]]s the [[bough]]s, Thphr.HP4.14.4.<br><span class="bld">II</span> = [[κράδη]] ''1'', [[varia lectio|v.l.]] for κλάδοις in Dsc.1.128. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ἡ, = [[κράδη]]. Bes. <i>eine [[Krankheit]] der [[Feigenbäume]], auch der [[Eichen]] und [[Platanen]], wenn die [[Zweige]] [[schwarz]] [[werden]] und [[verdorren]]</i>, Theophr.; <i>die [[kranken]] [[Zweige]]</i> [[selbst]], Diosc. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''κράδος''': ᾰ, ὁ, [[νόσος]] τις φθοροποιὸς τῶν συκῶν, κλ., ἥτις μελανίζει τοὺς κλάδους, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 14, 4· ἴδε [[κράδη]] ΙΙ. ΙΙ. = [[κράδη]] Ι, [[κλάδος]], Διοσκ. 1. 133 (Sprengel [[κράδη]]). | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κράδος]], ὁ (Α)<br /><b>1.</b> [[νόσος]] τών [[φυτών]], και [[ιδίως]] της συκιάς, που μαυρίζει τα κλαδιά τους («καλεῖται δὲ σφακελισμὸς μέν, [[ὅταν]] αἱ ῥίζαι μελανθῶσι<br />[[κράδος]] δέ, [[ὅταν]] οἱ κλάδοι», Θεόφρ.)<br /><b>2.</b> [[κλάδος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Παρλλ. τ. του [[κράδη]], μτγν. και [[σπάνιος]]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:58, 23 September 2024
English (LSJ)
[ᾰ], ὁ,
A blight in fig trees, etc., which blackens the boughs, Thphr.HP4.14.4.
II = κράδη 1, v.l. for κλάδοις in Dsc.1.128.
German (Pape)
ἡ, = κράδη. Bes. eine Krankheit der Feigenbäume, auch der Eichen und Platanen, wenn die Zweige schwarz werden und verdorren, Theophr.; die kranken Zweige selbst, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
κράδος: ᾰ, ὁ, νόσος τις φθοροποιὸς τῶν συκῶν, κλ., ἥτις μελανίζει τοὺς κλάδους, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 14, 4· ἴδε κράδη ΙΙ. ΙΙ. = κράδη Ι, κλάδος, Διοσκ. 1. 133 (Sprengel κράδη).
Greek Monolingual
κράδος, ὁ (Α)
1. νόσος τών φυτών, και ιδίως της συκιάς, που μαυρίζει τα κλαδιά τους («καλεῖται δὲ σφακελισμὸς μέν, ὅταν αἱ ῥίζαι μελανθῶσι
κράδος δέ, ὅταν οἱ κλάδοι», Θεόφρ.)
2. κλάδος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. του κράδη, μτγν. και σπάνιος].
