τετράζυγος: Difference between revisions
Πένητας ἀργοὺς οὐ τρέφει ῥᾳθυμία → Desidia nescit educare pauperem → Den trägen Armen nährt nicht seine Arbeitsscheu
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=tetrazygos | |Transliteration C=tetrazygos | ||
|Beta Code=tetra/zugos | |Beta Code=tetra/zugos | ||
|Definition=τετράζυγον,<br><span class="bld">A</span> [[four-yoked]], [[four-horse]], ὄχοι E.''Hel.''1039.<br><span class="bld">2</span> generally, [[four-fold]], ὀμφή [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 12.107. | |Definition=[[τετράζυγον]],<br><span class="bld">A</span> [[four-yoked]], [[four-horse]], ὄχοι E.''Hel.''1039.<br><span class="bld">2</span> generally, [[four-fold]], ὀμφή [[Nonnus Epicus|Nonn.]] ''[[Dionysiaca|D.]]'' 12.107. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1097.png Seite 1097]] [[vierjochig]]; ὄχοι, [[vierspännig]], Eur. Hel. 1045; übh. [[vierfach]], [[ὀμφή]], Nonn. D. 12, 108; – τὸ [[τετράζυγον]], ''[[sc.]]'' [[ἅρμα]], ein vierspänniger Wagen. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1097.png Seite 1097]] [[vierjochig]]; ὄχοι, [[vierspännig]], Eur. Hel. 1045; übh. [[vierfach]], [[ὀμφή]], Nonn. D. 12, 108; – τὸ [[τετράζυγον]], ''[[sc.]]'' [[ἅρμα]], ein [[vierspänniger Wagen]]. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly |
Latest revision as of 09:46, 12 November 2024
English (LSJ)
τετράζυγον,
A four-yoked, four-horse, ὄχοι E.Hel.1039.
2 generally, four-fold, ὀμφή Nonn. D. 12.107.
German (Pape)
[Seite 1097] vierjochig; ὄχοι, vierspännig, Eur. Hel. 1045; übh. vierfach, ὀμφή, Nonn. D. 12, 108; – τὸ τετράζυγον, sc. ἅρμα, ein vierspänniger Wagen.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 attelé de quatre chevaux;
2 quadruple.
Étymologie: τέσσαρες, ζυγόν.
Russian (Dvoretsky)
τετράζῠγος: запряженный четверней (ὄχος Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
τετράζῠγος: -ον, ὁ ἔχων τέσσαρας ζυγούς, ὄχος Εὐριπ. Ἑλ. 1039· - καθόλου, τετραπλοῦς, ὀμφὴ Νόνν. Δ. 12. 108· κόσμος αὐτόθι 169.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που έχει τέσσερεις ζυγούς ή τέσσερα υποζύγια («τετραζύγων ὄχων», Ευρ.)
2. τετραπλός («ὀμφὴ τετράζυγος», Νόνν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)- + -ζυγος (< -ζυγός), πρβλ. τρίζυγος].
Greek Monotonic
τετράζῠγος: -ον (ζυγόν), αυτός που έχει τέσσερις ζυγούς, σε Ευρ.
Middle Liddell
τετρά-ζῠγος, ον, ζυγόν
four-yoked, Eur.