σφακτός: Difference between revisions
From LSJ
(6_10) |
|||
| (18 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sfaktos | |Transliteration C=sfaktos | ||
|Beta Code=sfakto/s | |Beta Code=sfakto/s | ||
|Definition= | |Definition=σφακτή, σφακτόν, [[slain]], [[slaughtered]], δαίς [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''1078 (lyr.) θηρία ''Rev.Arch.''30(1929).29 (Gortyn, iv A.D.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />[[égorgé]], [[immolé]].<br />'''Étymologie:''' [[σφάζω]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=σφακτός -ή -όν [σφάζω] [[afgeslacht]], [[geslacht]], [[afgemaakt]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>[[geschlachtet]], [[gemordet]]</i>, σφακτὰν δαῖτα Eur. <i>Hec</i>. 1077. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σφακτός:''' [adj. verb. к [[σφάζω]] [[заколотый]], [[зарезанный]]: σφακτὴ κυσὶν [[δαίς]] Eur. зарезанная (и брошенная) собакам добыча. | |||
}} | |||
{{eles | |||
|esgtx=[[sacrificado]] | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σφακτός''': -ή, -όν, | |lstext='''σφακτός''': -ή, -όν, ἐσφαγμένος, πεφονευμένος, σφακτὰν κυσὶ φοινίαν δαῖτα Εὐρ. Ἑκ. 1077. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[σφαχτός]], -ή, -ό / [[σφακτός]], -ή, -όν, ΝΑ [[σφάζω]]<br />αυτός που θανατώθηκε με [[σφαγή]], σφαγμένος<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το σφαχτό</i><br />α) το [[σφάγιο]], το [[σφαχτάρι]]<br />β) το [[βόσκημα]] που προορίζεται για [[σφαγή]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 07:45, 15 November 2024
English (LSJ)
σφακτή, σφακτόν, slain, slaughtered, δαίς E.Hec.1078 (lyr.) θηρία Rev.Arch.30(1929).29 (Gortyn, iv A.D.).
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
égorgé, immolé.
Étymologie: σφάζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφακτός -ή -όν [σφάζω] afgeslacht, geslacht, afgemaakt.
German (Pape)
geschlachtet, gemordet, σφακτὰν δαῖτα Eur. Hec. 1077.
Russian (Dvoretsky)
σφακτός: [adj. verb. к σφάζω заколотый, зарезанный: σφακτὴ κυσὶν δαίς Eur. зарезанная (и брошенная) собакам добыча.
Spanish
Greek (Liddell-Scott)
σφακτός: -ή, -όν, ἐσφαγμένος, πεφονευμένος, σφακτὰν κυσὶ φοινίαν δαῖτα Εὐρ. Ἑκ. 1077.
Greek Monolingual
σφαχτός, -ή, -ό / σφακτός, -ή, -όν, ΝΑ σφάζω
αυτός που θανατώθηκε με σφαγή, σφαγμένος
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το σφαχτό
α) το σφάγιο, το σφαχτάρι
β) το βόσκημα που προορίζεται για σφαγή.
