ἀσκητέος: Difference between revisions
τὸ πεπρωμένον γὰρ οὐ μόνον βροτοῖς ἄφευκτόν ἐστιν, ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν ἔχουσι → fate is unavoidable not only for mortals, but also for those who hold the heavens
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
|||
| (8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=askiteos | |Transliteration C=askiteos | ||
|Beta Code=a)skhte/os | |Beta Code=a)skhte/os | ||
|Definition=α, ον, < | |Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> to [[be practised]], [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''5.3.43, Jul.''Ep.''89.<br><span class="bld">II</span> [[ἀσκητέον]] [[one must practise]], [[σοφίαν]], [[σωφροσύνην]], [[Plato|Pl.]]''[[Gorgias|Grg.]]'' 487c, 507d; ποῖα πρὸς ποίους ἀ. [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1325a13. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{DGE | ||
| | |dgtxt=-α, -ον<br />[[que debe practicarse]] ἡ σιωπὴ ἀσκητέα X.<i>Cyr</i>.5.3.43, ἡ φιλανθρωπία Iul.<i>Ep</i>.89b.289a, τοῦτο δὲ [[ἀσκητέον]] μὴ παρενθυμουμένῳ M.Ant.5.5. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[ἀσκέω]]. | |btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[ἀσκέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''ἀσκητέος''': -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθ., ἡ σιωπὴ ἀσκητέα, πρέπει τις ν’ ἀσκήσῃ ἑαυτὸν εἰς τὸ σιωπᾶν, Ξεν. Κύρ. 5. 3, 43. ΙΙ. ἀσκητέον, δεῖ ἀσκεῖν· σοφίαν, σωφροσύνην Πλάτ. Γοργ. 487C, 507D· ποῖα πρὸς ποίους ἀσκ. Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 2, 18. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Latest revision as of 17:33, 21 November 2024
English (LSJ)
α, ον,
A to be practised, X.Cyr.5.3.43, Jul.Ep.89.
II ἀσκητέον one must practise, σοφίαν, σωφροσύνην, Pl.Grg. 487c, 507d; ποῖα πρὸς ποίους ἀ. Arist.Pol.1325a13.
Spanish (DGE)
-α, -ον
que debe practicarse ἡ σιωπὴ ἀσκητέα X.Cyr.5.3.43, ἡ φιλανθρωπία Iul.Ep.89b.289a, τοῦτο δὲ ἀσκητέον μὴ παρενθυμουμένῳ M.Ant.5.5.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de ἀσκέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσκητέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθ., ἡ σιωπὴ ἀσκητέα, πρέπει τις ν’ ἀσκήσῃ ἑαυτὸν εἰς τὸ σιωπᾶν, Ξεν. Κύρ. 5. 3, 43. ΙΙ. ἀσκητέον, δεῖ ἀσκεῖν· σοφίαν, σωφροσύνην Πλάτ. Γοργ. 487C, 507D· ποῖα πρὸς ποίους ἀσκ. Ἀριστ. Πολιτικ. 7. 2, 18.
Greek Monotonic
ἀσκητέος: -α, -ον, ρηματ. επίθ. του ἀσκέω·
I. που πρέπει να εξασκηθεί, σε Ξεν.
II. ἀσκητέον, αυτό που πρέπει κάποιος να ασκήσει, σοφίαν, σε Πλάτ.
Middle Liddell
ἀσκέω
I. to be practised, Xen.
II. ἀσκητέον, one must practise, σοφίαν Plat.
