ἀμνήμων: Difference between revisions

From LSJ

λέγεις, ἃ δὲ λέγεις ἕνεκα τοῦ λαβεῖν λέγεις → you speak, but you say what you say for the sake of gain (Menander, fr. 776)

Source
(13_4)
(6_5)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0126.png Seite 126]] ον, uneingedenk, vergeßlich, Pind. I. 6, 17: τινός, Aesch. Spt. 588; Eur. [[τύχη]] Phoen. 64; Herc. Fur. 1397: Plat. vrbdt es mit [[δυσμαθής]]. Tim. 88 b; Ep. VII, 344 a. – Aber Archimel. 2 (VII, 50) κείσῃ ἀμν., vergessen. – Adv. -μόνως.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0126.png Seite 126]] ον, uneingedenk, vergeßlich, Pind. I. 6, 17: τινός, Aesch. Spt. 588; Eur. [[τύχη]] Phoen. 64; Herc. Fur. 1397: Plat. vrbdt es mit [[δυσμαθής]]. Tim. 88 b; Ep. VII, 344 a. – Aber Archimel. 2 (VII, 50) κείσῃ ἀμν., vergessen. – Adv. -μόνως.
}}
{{ls
|lstext='''ἀμνήμων''': Δωρ. [[ἀμνάμων]], ον, γεν. ονος: - ὁ λησμονῶν, [[ἐπιλήσμων]], Πινδ. Ι. 7 (6). 24, Σοφ. Ἀποσπ. 780, Πλάτ.: τινὸς Αἰσχύλ. Θ. 606, Εὐρ. Ἡρ. Μ. 1397, Ἀντιφῶν 115. 29· ἰδίως ὁ [[ἐπιλήσμων]] εὐεργεσίας, [[ἀχάριστος]], Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 9. 7, 1. 2) παθ. λησμονημένος, λησμονηθείς, μὴ μνημονευθείς, Εὐρ. Φοίν. 64: - Ἐπίρρ. -[[μόνως]], Κοσμᾶς Τοπογρ. ΙΙ. Ἀμνήμονες, οἱ, τὸ [[συμβούλιον]] τῶν 60 ἐν Κνίδῳ, Πλούτ. 2. 292Α.
}}
}}

Revision as of 09:52, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀμνήμων Medium diacritics: ἀμνήμων Low diacritics: αμνήμων Capitals: ΑΜΝΗΜΩΝ
Transliteration A: amnḗmōn Transliteration B: amnēmōn Transliteration C: amnimon Beta Code: a)mnh/mwn

English (LSJ)

Dor. ἀμνάμων, ον, gen. ονος,

   A unmindful, forgetful. Pi.I.7(6).17, S.Fr.920, Pl.Ti.88b; τινός of a person or thing, θεῶν A.Th. 606, cf. E.HF1397, Antipho 2.1.7; unmindful of kindness, ungrateful, Arist.EN1167b27.    2 Pass., forgotten, not mentioned, E.Ph.64.    II Ἀμνήμονες, οἱ, council of 60 at Cnidus, Plu.2.292a.

German (Pape)

[Seite 126] ον, uneingedenk, vergeßlich, Pind. I. 6, 17: τινός, Aesch. Spt. 588; Eur. τύχη Phoen. 64; Herc. Fur. 1397: Plat. vrbdt es mit δυσμαθής. Tim. 88 b; Ep. VII, 344 a. – Aber Archimel. 2 (VII, 50) κείσῃ ἀμν., vergessen. – Adv. -μόνως.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμνήμων: Δωρ. ἀμνάμων, ον, γεν. ονος: - ὁ λησμονῶν, ἐπιλήσμων, Πινδ. Ι. 7 (6). 24, Σοφ. Ἀποσπ. 780, Πλάτ.: τινὸς Αἰσχύλ. Θ. 606, Εὐρ. Ἡρ. Μ. 1397, Ἀντιφῶν 115. 29· ἰδίως ὁ ἐπιλήσμων εὐεργεσίας, ἀχάριστος, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 9. 7, 1. 2) παθ. λησμονημένος, λησμονηθείς, μὴ μνημονευθείς, Εὐρ. Φοίν. 64: - Ἐπίρρ. -μόνως, Κοσμᾶς Τοπογρ. ΙΙ. Ἀμνήμονες, οἱ, τὸ συμβούλιον τῶν 60 ἐν Κνίδῳ, Πλούτ. 2. 292Α.