ὥριος: Difference between revisions

From LSJ

Μιμοῦ τὰ σεμνά, μὴ κακῶν μιμοῦ τρόπους → Graves imitatormores, ne imitator malos → Das Edle nimm zum Vorbild, nicht der Schlechten Art

Menander, Monostichoi, 336
(13_6b)
(6_1)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1414.png Seite 1414]] 3, bei den Att. auch 2 Endgn, – 1) zu bestimmten Zeiten, Jahreszeiten geschehend, wiederkehrend; Hes. O. 494. 545; Pind. τελεταί, P. 9, 101, ὥρια πάντα, Alles, was die verschiedenen Jahreszeiten hervorbringen, die Früchte aller Jahreszeiten, Od. 9, 131. – Dah. zeitig, <b class="b2">reif</b>, Hes. O. 396; ὥρια πάντα γένοιτο Theocr. 7, 62; auch [[ὥριος]] γάμῳ, reif zur Vermählung, Anton. Thall. paralip. 36. (VII, 188); u. öfter in der Anth. – Auch von Menschen = blühend, kräftig, Luc. am. 12. – 2) zur rechten, günstigen Zeit od. Tageszeit, Hes. O. 394. 424. 699; – u. übh. poet. = [[ὡραῖος]], auch in späterer Prosa vorkommend, Lob. Phryn. 52.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1414.png Seite 1414]] 3, bei den Att. auch 2 Endgn, – 1) zu bestimmten Zeiten, Jahreszeiten geschehend, wiederkehrend; Hes. O. 494. 545; Pind. τελεταί, P. 9, 101, ὥρια πάντα, Alles, was die verschiedenen Jahreszeiten hervorbringen, die Früchte aller Jahreszeiten, Od. 9, 131. – Dah. zeitig, <b class="b2">reif</b>, Hes. O. 396; ὥρια πάντα γένοιτο Theocr. 7, 62; auch [[ὥριος]] γάμῳ, reif zur Vermählung, Anton. Thall. paralip. 36. (VII, 188); u. öfter in der Anth. – Auch von Menschen = blühend, kräftig, Luc. am. 12. – 2) zur rechten, günstigen Zeit od. Tageszeit, Hes. O. 394. 424. 699; – u. übh. poet. = [[ὡραῖος]], auch in späterer Prosa vorkommend, Lob. Phryn. 52.
}}
{{ls
|lstext='''ὥριος''': (Α), α, ον, Πινδ. Π. 9. 175, Ὀππ. Ἁλ. 1. 689· ἀλλὰ καὶ ος, ον Ἀνθ. Π. 7. 188., 9. 311· ― ποιητ. [[τύπος]] τοῦ [[ὡραῖος]], ὁ παραγόμενος ἐν τῇ προσηκούσῃ ὥρᾳ τοῦ ἔτους, ὥρια πάντα, πάντας τοὺς καρποὺς τῆς ὥρας, Ὀδ. Ι. 131, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 392, Θεόκρ. 15. 112, Ἀνθ. Π. 9. 329. ΙΙ. [[καθόλου]], ὁ ἐν καιρῷ τῷ δέοντι γινόμενος, [[ἔγκαιρος]], [[ἐπίκαιρος]], Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 390, 420, 695· ὠδὶς Ὀππ. Ἁλ. 1. 689, πρβλ. Ἀνθ. Π. 9.311· [[χρόνος]] ὥρ. ἡμῖν [[αὐτόθι]] 10. 100· [[πλόος]] κώπαις ὥρ. Ἄρατ. 154· μετ’ ἀπαρεμφ., [[εἶναι]] ὥρα, καιρὸς νά …, Σόλων 25. 9 (ἀλλ’ ὁ Bgk. ἔχει ὡρίου .. γάμου). 2) [[νεαρός]], [[ἄνθος]] Συλλ. Ἐπιγρ. 3435. ΙΙΙ. ὥρια, τά, ἡ [[ἐποχή]], ἡ ὥρα, νόσον ὥρια τίκτει Βίων 3. 13. ― Ὁ ποιητικ. [[οὗτος]] [[τύπος]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει καὶ παρὰ τοῖς μεταγεν. πεζογράφοις, Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. σ. 52. ― Ἐπίρρ. ὡρίως, «κατὰ καιρὸν» Σουΐδ.· ἀλλ’ οὐδ. ἑνικ. ἐν χρήσει ὡς ἐπίρρ., γεράνων ἀγέλαις .. ὥριον ἐρχομέναις Ἄρατ. 1076.
}}
}}

Revision as of 10:01, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὥριος Medium diacritics: ὥριος Low diacritics: ώριος Capitals: ΩΡΙΟΣ
Transliteration A: hṓrios Transliteration B: hōrios Transliteration C: orios Beta Code: w(/rios

English (LSJ)

(A), α, ον, Pi.P.9.98; also ος, ον AP7.188 (Thall.), 9.311 (Phil.), Opp.H.1.689:—poet. form of ὡραῖος,

   A produced in season, ὥρια πάντα all the fruits of the season, Od.9.131, Theoc.7.62, cf. Hes. Op.394, Theoc.15.112, AP9.329 (Leon.).    II generally, in due season, seasonable, ἔργα Hes.Op.392, 422; γάμος ib.697; ὠδίς Opp. l.c., cf. AP9.311 (Phil.); χρόνος ὥ. ἡμῖν ib.10.100 (Antiphan.); πλόος κώπαις ὥ. Arat.154; ὥριον (sc. ἐστί) c. inf., it is time... Sol.27.9 (s. v. l.).    2 youthful, ἄνθος Epigr.Gr.319 (Philadelphia); fresh, ὥριον οἷά τε μῆλον κτλ. Archyt.Amphiss.2 ( = Euph.11).    III ὥρια, τά, the season, νόσον ὥρια τίκτει BionFr.15.13.—This poet. form is also used in late Prose, τὸ ὥ. τῆς ἀκμῆς Hld.10.9; τὰ ὥ. D.L.2.139, cf. Him.Or.3.5. Adv. -ως Anon. ap. Suid.; but neut. sg. used as Adv., Arat.1076.    2 θαψάτωσαν καὶ τὰ ὥ. αὐτοῦ, καθὼς ἔθος ἐστίν, αὐτοὶ ποιησάτωσαν his funeral rites, IG9(1).39, cf. 42 (Phocis, ii B. C.).

German (Pape)

[Seite 1414] 3, bei den Att. auch 2 Endgn, – 1) zu bestimmten Zeiten, Jahreszeiten geschehend, wiederkehrend; Hes. O. 494. 545; Pind. τελεταί, P. 9, 101, ὥρια πάντα, Alles, was die verschiedenen Jahreszeiten hervorbringen, die Früchte aller Jahreszeiten, Od. 9, 131. – Dah. zeitig, reif, Hes. O. 396; ὥρια πάντα γένοιτο Theocr. 7, 62; auch ὥριος γάμῳ, reif zur Vermählung, Anton. Thall. paralip. 36. (VII, 188); u. öfter in der Anth. – Auch von Menschen = blühend, kräftig, Luc. am. 12. – 2) zur rechten, günstigen Zeit od. Tageszeit, Hes. O. 394. 424. 699; – u. übh. poet. = ὡραῖος, auch in späterer Prosa vorkommend, Lob. Phryn. 52.

Greek (Liddell-Scott)

ὥριος: (Α), α, ον, Πινδ. Π. 9. 175, Ὀππ. Ἁλ. 1. 689· ἀλλὰ καὶ ος, ον Ἀνθ. Π. 7. 188., 9. 311· ― ποιητ. τύπος τοῦ ὡραῖος, ὁ παραγόμενος ἐν τῇ προσηκούσῃ ὥρᾳ τοῦ ἔτους, ὥρια πάντα, πάντας τοὺς καρποὺς τῆς ὥρας, Ὀδ. Ι. 131, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 392, Θεόκρ. 15. 112, Ἀνθ. Π. 9. 329. ΙΙ. καθόλου, ὁ ἐν καιρῷ τῷ δέοντι γινόμενος, ἔγκαιρος, ἐπίκαιρος, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 390, 420, 695· ὠδὶς Ὀππ. Ἁλ. 1. 689, πρβλ. Ἀνθ. Π. 9.311· χρόνος ὥρ. ἡμῖν αὐτόθι 10. 100· πλόος κώπαις ὥρ. Ἄρατ. 154· μετ’ ἀπαρεμφ., εἶναι ὥρα, καιρὸς νά …, Σόλων 25. 9 (ἀλλ’ ὁ Bgk. ἔχει ὡρίου .. γάμου). 2) νεαρός, ἄνθος Συλλ. Ἐπιγρ. 3435. ΙΙΙ. ὥρια, τά, ἡ ἐποχή, ἡ ὥρα, νόσον ὥρια τίκτει Βίων 3. 13. ― Ὁ ποιητικ. οὗτος τύπος εἶναι ἐν χρήσει καὶ παρὰ τοῖς μεταγεν. πεζογράφοις, Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. σ. 52. ― Ἐπίρρ. ὡρίως, «κατὰ καιρὸν» Σουΐδ.· ἀλλ’ οὐδ. ἑνικ. ἐν χρήσει ὡς ἐπίρρ., γεράνων ἀγέλαις .. ὥριον ἐρχομέναις Ἄρατ. 1076.