ἔκλυσις: Difference between revisions
Ὡς αἰσχρὸν εὖ ζῆν ἐν πονηροῖς ἤθεσιν → Turpis res laute vivere ingenium malum → Wie schimpflich, wenn ein schlechter Mensch in Wohlstand lebt
(6_8) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἔκλῠσις''': -εως, ἡ, [[ἀπαλλαγή]], ἢ [[ἀπολύτρωσις]] ἀπό τινος, ἀφροσύνης Θέογν. 590· ἄθλων Αἰσχύλ. Πρ. 262· τοῦδε τοῦ νοσήματος Σοφ. Ο. Τ. 306· δεσμοῦ Θεόκρ. 24. 33, κτλ. ΙΙ. [[ἀδυναμία]], [[λιποθυμία]], [[παράλυσις]], Ἱππ. Ἀφ. 1258, κτλ.· τῆς πόλεως ἔκλ. καὶ [[μαλακία]] Δημ. 219. 28· ἐκλύσιες κοιλίης, διάρροιαι, Ἱππ. 221D. ΙΙΙ. ἡ καταβίβασις τῆς φωνῆς κατὰ [[τρία]] τέταρτα τοῦ τόνου, (διέσεις) Μουσ. Συγγρ. | |lstext='''ἔκλῠσις''': -εως, ἡ, [[ἀπαλλαγή]], ἢ [[ἀπολύτρωσις]] ἀπό τινος, ἀφροσύνης Θέογν. 590· ἄθλων Αἰσχύλ. Πρ. 262· τοῦδε τοῦ νοσήματος Σοφ. Ο. Τ. 306· δεσμοῦ Θεόκρ. 24. 33, κτλ. ΙΙ. [[ἀδυναμία]], [[λιποθυμία]], [[παράλυσις]], Ἱππ. Ἀφ. 1258, κτλ.· τῆς πόλεως ἔκλ. καὶ [[μαλακία]] Δημ. 219. 28· ἐκλύσιες κοιλίης, διάρροιαι, Ἱππ. 221D. ΙΙΙ. ἡ καταβίβασις τῆς φωνῆς κατὰ [[τρία]] τέταρτα τοῦ τόνου, (διέσεις) Μουσ. Συγγρ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=εως (ἡ) :<br /><b>1</b> délivrance, affranchissement (d’un mal, d’une épreuve, <i>etc.</i>);<br /><b>2</b> relâchement, affaiblissement (du corps <i>ou</i> de l’esprit).<br />'''Étymologie:''' [[ἐκλύω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:33, 9 August 2017
English (LSJ)
εως, ἡ,
A release, deliverance from a thing, ἀφροσύνης Thgn. 590 (=Sol.13.70); ἄθλων A.Pr.264; τοῦδε τοῦ νοσήματος S.OT306; δεσμοῦ Theoc.24.33; Ἀΐδεω AP6.219.24 (Antip.(?)). 2 weakening of an opponent's case, Hdn.Fig.p.91 S., cf. Alex.Fig.1.2. II feebleness, faintness, Hp.Aph.7.8, etc.; τῆς πόλεως ἔ. καὶ μαλακία D. 17.29; ψυχικῶν δυνάμεων Ph.1.154; φυσική Agatharch.55; ἐκλύσιες κοιλίης relaxations, Hp.Coac.625. 2 laxity, of style, [Longin.] Rh.12. III lowering of the voice through three quarter-tones (διέσεις), Bacch.Intr.41, Aristid.Quint.1.10, Plu.2.1141b.
German (Pape)
[Seite 768] ἡ, 1) die Erlösung, Befreiung von Etwas; ἄθλων Aesch. Prom. 262; νοσήματος Soph. O. R. 306; κακῶν Eur. I. T. 899; δεσμῶν Theocr. 24, 33. – 2) die Entkräftung, Schwäche, Ohnmacht, Hippocr., Theophr. u. A.; πόλεως ἔκλ. καὶ μαλακία Dem. 17, 29.
Greek (Liddell-Scott)
ἔκλῠσις: -εως, ἡ, ἀπαλλαγή, ἢ ἀπολύτρωσις ἀπό τινος, ἀφροσύνης Θέογν. 590· ἄθλων Αἰσχύλ. Πρ. 262· τοῦδε τοῦ νοσήματος Σοφ. Ο. Τ. 306· δεσμοῦ Θεόκρ. 24. 33, κτλ. ΙΙ. ἀδυναμία, λιποθυμία, παράλυσις, Ἱππ. Ἀφ. 1258, κτλ.· τῆς πόλεως ἔκλ. καὶ μαλακία Δημ. 219. 28· ἐκλύσιες κοιλίης, διάρροιαι, Ἱππ. 221D. ΙΙΙ. ἡ καταβίβασις τῆς φωνῆς κατὰ τρία τέταρτα τοῦ τόνου, (διέσεις) Μουσ. Συγγρ.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 délivrance, affranchissement (d’un mal, d’une épreuve, etc.);
2 relâchement, affaiblissement (du corps ou de l’esprit).
Étymologie: ἐκλύω.
