προηγέομαι

English (LSJ)

   A go first and lead the way, Hdt.2.48, 7.40, X.Lac.13.2, etc.; τινι for a person, i.e. guide him, τῷ θεῷ Ar.Pl.1195, cf. X.Cyr. 2.1.1; π. τὴν [ὁδόν] Id.An.6.5.10; of troops, form the van, Id.Cyr.4.2.27; π. πᾶσι [τοῖς ποσίν] to have all in front, Arist.IA714a4.    b precede logically, τινος S.E.P.1.210.    2 c. gen., take the lead of, τῶν προόδων ἄλλους προόδους . . προηγεῖσθαι X.Eq.Mag.4.5; π. τῆς πομπῆς Plb.12.13.11; of the planets in retrograde motion, get ahead of, ἀπλανῶν ἀστέρων Gem.12.22: later c. acc., ἀλλήλους π. τῇ τιμῇ Ep.Rom.12.10:—c. inf., προήγημαι τὴν τούτων ἐπίδοσιν ποήσεσθαι have taken the initiative in... BGU1193.11 (i B.C.).    3 of things, τὸ πῦρ μὲν ἀπὸ τούτων τῶν ἱερῶν προηγεῖται goes before, precedes, X.Lac. 13.3; ῥάβδοι π. ἑκάστῳ Plb.6.53.8.    4 pres. part. προηγούμενος, η, ον, going first, τὸ π. στράτευμα the van, opp. οὐρά, X.Ages.2.2; preceding, foregoing, Phld.Ir.p.94 W.; γράμματα Plu.Pomp.45.    b Math., τὰ π. forward points, i.e. those lying on the same side of the radius vector of a spiral as the direction of its motion, Archim.Spir. 11 Def.6; ἁ π. εὐθεῖα Id.Spir.21,23.    c Astron., τὰ π. ζῴδια signs leading in the daily movement of the heavens, i.e. westerly signs, opp. ἑπόμενα, Gem.1.5, Theo Sm.p.147 H., etc.    d τὰ π. initial data, premisses, Plb.16.16.6, Arr.Epict.1.20.1; σημεῖα Phld.Sign.36; φαντασίαι M.Ant.8.49; π. οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ given, i.e. external to the soul, Arr.Epict.3.7.6; τὸ π., opp. τὸ ἐπιγέννημα, ib.7; τὰ π. originals of paintings, Arist.Mu.396b14.    e leading, principal, κατὰ π. λόγον according to a guiding principle, Zeno Stoic.1.48; ὁ π. λόγος, τὸ π. ἔργον, Arr.Epict.1.20.14, 2.5.4; σύν τινι προηγουμένῳ in conjunction with a purpose, Iamb.VP27.131, cf. Plot.4.4.8; χειρὸς οὐσία μὲν ἡ σάρξ, προηγούμενα δὲ τὰ χειρὸς ἔργα Arr.Epict.3.7.24, cf. 3.22.76; ὑπηρετικὰ ἄλλοις, οὐκ αὐτὰ π. ib.2.8.6; so in Math., π. θεώρημα leading theorem, opp. ἀντίστροφον, Procl.in Euc.p.254F.    f Medic., π. αἴτιον predisposing cause, Ath.Med. ap. Gal.15.112, cf. 7.10, al.; π. αἰτίαι antecedent causes, Chrysipp.Stoic.2.264.    5 aor. part., ὁ -ησάμενος the former ἡγεμών, PLips.63.6(iv A.D.), etc.

German (Pape)

[Seite 722] dep. med., vorangehen u. den Weg zeigen; Her. 2, 48; τινί, Ar. Plut. 1195; ὁδόν, Xen. An. 6, 3, 10, ἴχνη προηγο ύμενα, die Spur der Vorangehenden, 7, 3, 42; Folgde, wie Pol., der es auch c. gen. vrbdt, τῆς πομπῆς, 12, 13, 11; a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

προηγέομαι: μέλλ. -ήσομαι, ἀποθ., προπορεύομαι καὶ ὁδηγῶ, Ἡρόδ. 2. 48., 7. 40, Ξεν., κλπ.· τινι, ὁδηγῶ τινα, Ἀριστοφ. Πλ. 1195, Ξεν. Κύρ. 2. 1, 1.· πρ. τὴν ὁδὸν ὁ αὐτ. ἐν Ἀν. 6. 5, 10· εἶμαι ὁ ἡγούμενος, ὁ πρῶτος, ὁ ἔχων τὸν λόγον ὡς ἀντιπρόσωπος τῶν ἄλλων, ὁ αὐτ. ἐν Ἑλλ. 1. 1, 27· προηγοῦμαι ἐν λόγῳ ἢ διηγήσει, Σέξτ. Ἐμπ. π. Π. 1. 210· ἐπὶ στρατιωτῶν, ἀποτελῶ τὴν ἐμπροσθοφυλακήν, Ξεν. Κύρ. 4. 2, 27· πρ. πᾱσι [τοῖς ποσίν], ἔχω τοὺς πόδας ἅπαντας ἐμπρός, Ἀριστ. π. Ζ. Πορείας 17, 3. 2) μετὰ γεν., λαμβάνω τὴν ἀρχηγίαν, γίνομαι πρῶτος, τῶν προόδων ἄλλους προόδους... προηγεῖσθαι Ξεν. Ἱππαρχ. 4, 5· πρ. τῆς πομπῆς Πολύβ. 12. 13, 11· ― παρὰ μεταγεν. μετ’ αἰτ., ἀλλήλους πρ. τῇ τιμῇ Ἐπιστ. πρ. Ρωμ. ιβϳ, 10. 3) ἐπὶ πραγμάτων, τὸ πῦρ μὲν ἀπὸ τούτων τῶν ἱερῶν προηγεῖται οὔποτε ἀποσβεννύμενον Ξεν. Λακ. 13, 3· ῥάβδοι πρ. ἑκάστω Πολύβ. 6. 53. 8. 3) μετοχ. προηγούμενος, η, ον, ὁ προπορευόμενος, τὸ πρ. στράτευμα, ἡ «ἐμπροσθοφυλακή», ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ οὐρά, Ξεν. Ἀγησ. 2, 2· ὁ πρότερος, ὁ προηγηθείς, γράμματα, λόγος, κτλ., Πλουτ. Πομπ. 45, κτλ.· ― τὰ προηγούμενα, τὰ δεδομένα ἀφ’ ὧν τις συμπεραίνει, Λατ. data, posita, Πολύβ. 16. 16, 2. β) προηγούμενος, κύριος, ὁ πρ. λόγος, τὸ πρ. ἔργον, κτλ., Ἀρρ. Ἐπίκτ. 1. 20, 14., 2. 5, 4, κτλ.· τὸ πρ., κύριον, σπουδαῖον μέρος, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ὑπηρετικόν, αὐτόθι 1. 20, 1, κτλ. γ) προηγούμενος, = ἡγούμενος μοναστηρίου Βασίλ. ΙΙΙ, 880Α.

French (Bailly abrégé)

-οῦμαι;
1 précéder : τὸ προηγούμενον στράτευμα XÉN l’avant-garde ; προηγεῖσθαι ὁδόν XÉN devancer sur la route ; avec un gén. : προηγεῖσθαί τινος précéder qqn ou qch;
2 servir de guide, montrer le chemin : τινί, à qqn.
Étymologie: πρό, ἡγέομαι.