ἑλετός: Difference between revisions
From LSJ
ταυτὶ γὰρ συκοφαντεῖσθαι τὸν Ἕκτορα ὑπὸ τοῦ Ὁμήρου → that is a false charge brought against Hector by Homer
(6_10) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἑλετός''': -ή, -όν, ([[ἑλεῖν]]) ὃν δύναταί τις νὰ συλλάβῃ, [[ληπτός]], Ἰλ. Ι. 409. | |lstext='''ἑλετός''': -ή, -όν, ([[ἑλεῖν]]) ὃν δύναταί τις νὰ συλλάβῃ, [[ληπτός]], Ἰλ. Ι. 409. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />qu’on peut prendre <i>ou</i> saisir.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ἑλεῖν]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:45, 9 August 2017
English (LSJ)
ή, όν, (ἑλεῖν)
A that can be taken or caught, Il.9.409, Max.Tyr. 18.3. 2 = αἱρετός, Procop.Pers.1.16.
German (Pape)
[Seite 795] sangbar, ergreifbar, Il. 9, 409.
Greek (Liddell-Scott)
ἑλετός: -ή, -όν, (ἑλεῖν) ὃν δύναταί τις νὰ συλλάβῃ, ληπτός, Ἰλ. Ι. 409.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qu’on peut prendre ou saisir.
Étymologie: adj. verb. de ἑλεῖν.
