μύστρον: Difference between revisions
πάρειμι δ' ἄκων οὐχ ἑκοῦσιν, οἶδ' ὅτι → I'm here unwilling, before those who don't want me, I'm sure
(6_21) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μύστρον''': τό, = [[μυστίλη]], Νίκ. παρ’ Ἀθην. 126Α κἑξ.· [[κοχλιάριον]], Ἀθήν. 129Α· ὑποκορ. μυστρίον, Εὐστάθ. 1368. 51: [[ὡσαύτως]] μύστρος, ὁ, [[Πολυδ]]. ϛʹ, 87. ΙΙ. [[μέτρον]] τι ἴσον πρὸς δύο κοχλιάρια, Ἱππιατρ.· [[ὡσαύτως]] μυστρίον, Δίδυμ. Ἀλεξ. ΙΙΙ. μυστρίον, τὸ νῦν καλούμενον «μυστρὶ» ἐν χρήσει παρὰ τοῖς κτίσταις, Ἰω. Διάκονος εἰς Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 366. | |lstext='''μύστρον''': τό, = [[μυστίλη]], Νίκ. παρ’ Ἀθην. 126Α κἑξ.· [[κοχλιάριον]], Ἀθήν. 129Α· ὑποκορ. μυστρίον, Εὐστάθ. 1368. 51: [[ὡσαύτως]] μύστρος, ὁ, [[Πολυδ]]. ϛʹ, 87. ΙΙ. [[μέτρον]] τι ἴσον πρὸς δύο κοχλιάρια, Ἱππιατρ.· [[ὡσαύτως]] μυστρίον, Δίδυμ. Ἀλεξ. ΙΙΙ. μυστρίον, τὸ νῦν καλούμενον «μυστρὶ» ἐν χρήσει παρὰ τοῖς κτίσταις, Ἰω. Διάκονος εἰς Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 366. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (τό) :<br /><b>1</b> cuiller;<br /><b>2</b> mystre, <i>mesure de deux cuillerées</i>.<br />'''Étymologie:''' [[μύζω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:45, 9 August 2017
English (LSJ)
τό,
A = μυστίλη, Nic.Fr.68.8, cf. Ath.3.126a. 2 spoon, Hippoloch. ap. eund.4.129c, Dsc.3.22, POxy.921.25 (iii A. D.), etc.; μύστρου πλῆθος spoonful, as a dose, Archig. ap. Orib.8.2.28, Herod. Med. ap. eund.8.3.2; μ. alone, as a measure, Gal.13.57, 19.770, Hippiatr.Append.p.446.
German (Pape)
[Seite 223] τό, auch μύστρος, ὁ, der Löffel, vgl. Ath. III, 126. XI, 784 b, der das Wort aus Nic. nachweist: ἠρέμα δὲ χλιάον κοίλοις ἐξαίνυσο μύστροις. – Auch ein Maaß, zwei κοχλιάρια habend, Hippiatr.
Greek (Liddell-Scott)
μύστρον: τό, = μυστίλη, Νίκ. παρ’ Ἀθην. 126Α κἑξ.· κοχλιάριον, Ἀθήν. 129Α· ὑποκορ. μυστρίον, Εὐστάθ. 1368. 51: ὡσαύτως μύστρος, ὁ, Πολυδ. ϛʹ, 87. ΙΙ. μέτρον τι ἴσον πρὸς δύο κοχλιάρια, Ἱππιατρ.· ὡσαύτως μυστρίον, Δίδυμ. Ἀλεξ. ΙΙΙ. μυστρίον, τὸ νῦν καλούμενον «μυστρὶ» ἐν χρήσει παρὰ τοῖς κτίσταις, Ἰω. Διάκονος εἰς Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 366.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 cuiller;
2 mystre, mesure de deux cuillerées.
Étymologie: μύζω.
