κατάντης: Difference between revisions
Καὶ ζῶν ὁ φαῦλος καὶ θανὼν κολάζεται → Vivisque mortuisque poena instat malis → Der Schlechte wird im Leben und im Tod bestraft
(6_7) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κατάντης''': -ες, ([[ἄντα]]) [[κατωφερής]], [[ἀπόκρημνος]], [[ἀπότομος]], (ἀντίθ. τῷ [[ἀνάντης]] καὶ [[προσάντης]]), [[κατάντης]] ὁδὸς Ἀριστοφ. Βάτρ. 127· τόποι Ἀθήν.· [[γεώλοφος]] Θεόκρ.· εἰς τὰ κατάντη, πρὸς τὰ [[κάτω]], κατωφερῆ, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 743· ἐπὶ κάταντες = [[κάταντα]], Πλάτ. Τίμ. 77D· εἰς τὸ κάταντες πέτρας ἐπεκυλίνδουν Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 20· ἐν τῷ κατάντει [[αὐτόθι]] 4. 8, 37· ἀπὸ τοῦ κατάντους ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 8. 8· οὕτω, κάταντες κινεῖσθαι Ἀριστ. Φυσ. 7. 4, 2· τὰ κατάντη, ὡς Ἐπίρρ., Ξεν. Ἱππ· 8, 6, Ἱππαρχ. 8, 3, Κυν. 5, 17· τὰ κ. φέρεσθαι Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 12, 9, κτλ. ΙΙ. μεταφ., ὡς τὸ Λατ. pronus, κεκλιμένος, ἐπικλινής, [[ἐπιρρεπής]], [[πρός]] τι Εὐρ. Ρῆσ. 318· κ. [[συμφορά]], [[εὔκολος]] κ. πρὸς τὰ χείρονα Πλούτ. 2. 53D. | |lstext='''κατάντης''': -ες, ([[ἄντα]]) [[κατωφερής]], [[ἀπόκρημνος]], [[ἀπότομος]], (ἀντίθ. τῷ [[ἀνάντης]] καὶ [[προσάντης]]), [[κατάντης]] ὁδὸς Ἀριστοφ. Βάτρ. 127· τόποι Ἀθήν.· [[γεώλοφος]] Θεόκρ.· εἰς τὰ κατάντη, πρὸς τὰ [[κάτω]], κατωφερῆ, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 743· ἐπὶ κάταντες = [[κάταντα]], Πλάτ. Τίμ. 77D· εἰς τὸ κάταντες πέτρας ἐπεκυλίνδουν Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 20· ἐν τῷ κατάντει [[αὐτόθι]] 4. 8, 37· ἀπὸ τοῦ κατάντους ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 8. 8· οὕτω, κάταντες κινεῖσθαι Ἀριστ. Φυσ. 7. 4, 2· τὰ κατάντη, ὡς Ἐπίρρ., Ξεν. Ἱππ· 8, 6, Ἱππαρχ. 8, 3, Κυν. 5, 17· τὰ κ. φέρεσθαι Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 12, 9, κτλ. ΙΙ. μεταφ., ὡς τὸ Λατ. pronus, κεκλιμένος, ἐπικλινής, [[ἐπιρρεπής]], [[πρός]] τι Εὐρ. Ρῆσ. 318· κ. [[συμφορά]], [[εὔκολος]] κ. πρὸς τὰ χείρονα Πλούτ. 2. 53D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ης, ες :<br /><b>1</b> qui va en pente, incliné ; τὸ κάταντες, pente;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> qui incline vers, <i>avec</i> [[πρός]] et l’acc..<br />'''Étymologie:''' [[καταντάω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:01, 9 August 2017
English (LSJ)
ες, (ἄντα)
A downhill, steep, opp. ἀνάντης, κ. ἀτραπός Ar.Ra.127; ἐς τὰ κατάντεα downwards, Hp.Off.9; ἐπὶ κάταντες, = κάταντα, Pl.Ti.77d; εἰς τὸ κάταντες X.Eq.8.8; ἐν τῷ κατάντει Id.HG4.8.37; ἀπὸ τοῦ κατάντους ib.3.5.20; ἐν τοῖς κατάντεσι Diocl.Fr.142: neut. as Adv., κάταντες κινεῖσθαι Arist.Ph.248a22; τὰ κατάντη ἁμιλλώμενοι X.Eq. 8.6; τὰ κ. ἐλαύνεσθαι Id.Eq.Mag.8.3; θεῖν Id.Cyn.5.17; φέρεσθαι Arist.HA567a7; καταβαίνειν Thphr.Lass.11. II metaph., prone, inclined, πρός τι E.Rh.318, Epicur.Nat.908.4, Plu.2.53e.
German (Pape)
[Seite 1366] neutr. κάταντες, nach Arcad. 118, 1, herabgehend, abschüssig; ὁδός Ar. Ran. 127; γεώλο φος Theocr. 1, 13; Hippocr.; ἐπὶ τὸ κάταντες Plat. Tim. 77 d; πέτρας ἐπεκυλίνδουν εἰς τὸ κάταντες Xen. Hell. 3, 5, 20; Sp. – Uebertr., geneigt, leicht, ἕρπει κατάντης συμφορὰ πρὸς τἀγαθόν Eur. Rhes. 318; πρὸς τὰ χείρονα κατάντης Plut. ad. et am. discr. 12.
Greek (Liddell-Scott)
κατάντης: -ες, (ἄντα) κατωφερής, ἀπόκρημνος, ἀπότομος, (ἀντίθ. τῷ ἀνάντης καὶ προσάντης), κατάντης ὁδὸς Ἀριστοφ. Βάτρ. 127· τόποι Ἀθήν.· γεώλοφος Θεόκρ.· εἰς τὰ κατάντη, πρὸς τὰ κάτω, κατωφερῆ, Ἱππ. π. Ἰητρεῖον 743· ἐπὶ κάταντες = κάταντα, Πλάτ. Τίμ. 77D· εἰς τὸ κάταντες πέτρας ἐπεκυλίνδουν Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 20· ἐν τῷ κατάντει αὐτόθι 4. 8, 37· ἀπὸ τοῦ κατάντους ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 8. 8· οὕτω, κάταντες κινεῖσθαι Ἀριστ. Φυσ. 7. 4, 2· τὰ κατάντη, ὡς Ἐπίρρ., Ξεν. Ἱππ· 8, 6, Ἱππαρχ. 8, 3, Κυν. 5, 17· τὰ κ. φέρεσθαι Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 12, 9, κτλ. ΙΙ. μεταφ., ὡς τὸ Λατ. pronus, κεκλιμένος, ἐπικλινής, ἐπιρρεπής, πρός τι Εὐρ. Ρῆσ. 318· κ. συμφορά, εὔκολος κ. πρὸς τὰ χείρονα Πλούτ. 2. 53D.
French (Bailly abrégé)
ης, ες :
1 qui va en pente, incliné ; τὸ κάταντες, pente;
2 fig. qui incline vers, avec πρός et l’acc..
Étymologie: καταντάω.
