τμῆσις: Difference between revisions

From LSJ

τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν δικαστηρίοις φεύγων τε καὶ διώκων κατατρίβομαι → waste the greater part of one's life in courts either as plaintiff or defendant

Source
(6_8)
(Bailly1_5)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''τμῆσις''': -εως, ἡ, ([[τέμνω]]) τὸ τέμνειν ἢ κόπτειν, Ἀριστ. π. Ψυχ. 2. 2, 11. 2) ἡ τμ. τῆς γῆς, ἡ δῄωσις ἢ καταστροφὴ καὶ [[ἐρήμωσις]] χώρας, Πλάτ. Πολ. 470Α· πρβλ. [[κείρω]] ΙΙ. 2, [[τέμνω]] IV. 3. 3) [[διαίρεσις]], ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 276D. II. = [[τμῆμα]], [[τεμάχιον]], ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 190Ε.
|lstext='''τμῆσις''': -εως, ἡ, ([[τέμνω]]) τὸ τέμνειν ἢ κόπτειν, Ἀριστ. π. Ψυχ. 2. 2, 11. 2) ἡ τμ. τῆς γῆς, ἡ δῄωσις ἢ καταστροφὴ καὶ [[ἐρήμωσις]] χώρας, Πλάτ. Πολ. 470Α· πρβλ. [[κείρω]] ΙΙ. 2, [[τέμνω]] IV. 3. 3) [[διαίρεσις]], ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 276D. II. = [[τμῆμα]], [[τεμάχιον]], ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 190Ε.
}}
{{bailly
|btext=εως (ἡ) :<br /><b>1</b> action de couper, <i>particul.</i> de dévaster par le fer;<br /><b>2</b> coupure, section ; division;<br /><b>3</b> <i>t. de gramm.</i> tmèse, séparation de deux mots simples formant un composé, notamment des préverbes dans la poésie épique (ἐπὶ μῦθον ἔτελλεν <i>p.</i> μῦθον ἐπέτελλεν).<br />'''Étymologie:''' [[τέμνω]].
}}
}}

Revision as of 20:11, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τμῆσις Medium diacritics: τμῆσις Low diacritics: τμήσις Capitals: ΤΜΗΣΙΣ
Transliteration A: tmē̂sis Transliteration B: tmēsis Transliteration C: tmisis Beta Code: tmh=sis

English (LSJ)

εως, ἡ, (τέμνω)

   A cutting, Arist. de An.412b28; τάφρων PHal. 1.107 (iii B. C.).    2 (τέμνω IV. 3) ravaging, γῆς Ἑλληνικῆς Pl.R. 470a.    3 logical division, Id.Plt.276d.    II = τμῆμα, section, Id.Smp.190e.

German (Pape)

[Seite 1123] ἡ, 1) das Schneiden, Abschneiden, Plat. Conv. 190 e; τῆς γῆς, Verheeren des Landes durch Abhauen der Bäume u. Zerstören der Feldfrüchte, Plat. Rep. V, 470 a. – 2) der Schnitt, Hieb, das Zer-, Vertheilen, Plat. Polit. 276 d.

Greek (Liddell-Scott)

τμῆσις: -εως, ἡ, (τέμνω) τὸ τέμνειν ἢ κόπτειν, Ἀριστ. π. Ψυχ. 2. 2, 11. 2) ἡ τμ. τῆς γῆς, ἡ δῄωσις ἢ καταστροφὴ καὶ ἐρήμωσις χώρας, Πλάτ. Πολ. 470Α· πρβλ. κείρω ΙΙ. 2, τέμνω IV. 3. 3) διαίρεσις, ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 276D. II. = τμῆμα, τεμάχιον, ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 190Ε.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 action de couper, particul. de dévaster par le fer;
2 coupure, section ; division;
3 t. de gramm. tmèse, séparation de deux mots simples formant un composé, notamment des préverbes dans la poésie épique (ἐπὶ μῦθον ἔτελλεν p. μῦθον ἐπέτελλεν).
Étymologie: τέμνω.