ὑποκαθίζω: Difference between revisions
Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν → Qui sapit, is in se cuncta circumfert sua → Der Weise trägt, was er besitzt, in sich herum
(6_13b) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑποκαθίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, τοποθετῶ τινα [[ὅπως]] ἐνεδρεύσῃ, [[τάττω]] εἰς ἐνέδραν, [[λόχον]] τινὰ ὑποκαθίσαντας ἐν ὕλαις ἐπιλέκτων ἀνδρῶν Διονύσ. Ἁλ. 9. 56. - Μέσ., [[καθέζομαι]] εἰς ἐνέδραν, τῆς νυκτὸς ὑπεκαθίζοντο ἐν αὐτῷ τῷ τείχει Λατ. subsidēre, Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 5. ΙΙ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἐνεργ., [[ἐνεδρεύω]], [[κλέπτης]] ὑποκαθίσαι Πολύβ. 12. 4, 14, κλπ. 2) κατακάθημαι, «κατακαθίζω», Πλούτ. 2. 878D. | |lstext='''ὑποκαθίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, τοποθετῶ τινα [[ὅπως]] ἐνεδρεύσῃ, [[τάττω]] εἰς ἐνέδραν, [[λόχον]] τινὰ ὑποκαθίσαντας ἐν ὕλαις ἐπιλέκτων ἀνδρῶν Διονύσ. Ἁλ. 9. 56. - Μέσ., [[καθέζομαι]] εἰς ἐνέδραν, τῆς νυκτὸς ὑπεκαθίζοντο ἐν αὐτῷ τῷ τείχει Λατ. subsidēre, Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 5. ΙΙ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἐνεργ., [[ἐνεδρεύω]], [[κλέπτης]] ὑποκαθίσαι Πολύβ. 12. 4, 14, κλπ. 2) κατακάθημαι, «κατακαθίζω», Πλούτ. 2. 878D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f. att.</i> ὑποκαθιῶ, <i>ao.</i> ὑπεκάθισα;<br />se tenir en embuscade, s’embusquer;<br /><i><b>Moy.</b></i> ὑποκαθίζομαι m. sens intr.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[καθίζω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:11, 9 August 2017
English (LSJ)
A place in ambush, λόχον ἐν ὕλαις Id.9.56:—Med., lie in ambush, ὑ. ὑπὸ τῷ τείχει X.HG7.2.5. II intr. in Act., lie in ambush, Plb.12.4.14, etc. 2 sink down, form a sediment, Gal.13.285, Placit.1.4.2. 3 sit down under, ὡς . . ἐκ τῆς σκιᾶς (sc. τῆς σμίλακος) τοὺς ὑποκαθίσαντας . . βλάπτεσθαι Dsc.4.79.
German (Pape)
[Seite 1219] (s. ἵζω), darunter od. heimlich niedersetzen, in Hinterhalt legen, D. Hal. 9, 56; u. med. im Hinterhalt liegen, ὑπεκαθίζοντο ὑπὸ τῷ τείχει Xen. Hell. 7, 2,5. So auch im act., κλέπτης ὑποκαθίσας Pol. 12, 4,14.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποκαθίζω: μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, τοποθετῶ τινα ὅπως ἐνεδρεύσῃ, τάττω εἰς ἐνέδραν, λόχον τινὰ ὑποκαθίσαντας ἐν ὕλαις ἐπιλέκτων ἀνδρῶν Διονύσ. Ἁλ. 9. 56. - Μέσ., καθέζομαι εἰς ἐνέδραν, τῆς νυκτὸς ὑπεκαθίζοντο ἐν αὐτῷ τῷ τείχει Λατ. subsidēre, Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 5. ΙΙ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἐνεργ., ἐνεδρεύω, κλέπτης ὑποκαθίσαι Πολύβ. 12. 4, 14, κλπ. 2) κατακάθημαι, «κατακαθίζω», Πλούτ. 2. 878D.
French (Bailly abrégé)
f. att. ὑποκαθιῶ, ao. ὑπεκάθισα;
se tenir en embuscade, s’embusquer;
Moy. ὑποκαθίζομαι m. sens intr.
Étymologie: ὑπό, καθίζω.
